Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2018

Αποζημιώσεις πλημμυροπαθών: Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια στο απόσπασμα....


Εχω επανειλημμένα επισημάνει, είτε έμμεσα είτε άμεσα, από τη σελίδα αυτή, την ανάγκη αναβάθμισης των παρεχόμενων υπηρεσιών του Δήμου μας, προκειμένου να ανταποκρίνεται, έναντι των πολιτών, που έχει ταχθεί να υπηρετεί, στις στοιχειώδεις προς αυτούς υποχρεώσεις του, που του θέτουν ο νόμος και το Σύνταγμα αυτής της χώρας.

Το σημερινό μου αφήγημα, που βασίζεται  σε αδιαμφισβήτητα δεδομένα, που είναι στη  διάθεση του καθενός, αφορά στη διαδικασία καταβολής οικονομικών ενισχύσεων στους πληγέντες από την πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου 2017 για την αντικατάσταση της οικοσκευής, επιβεβαιώνει για μία ακόμη φορά την πλήρη διοικητική αδυναμία, τη διαχειριστική ανεπάρκεια και το ερασιτεχνισμό, που διακρίνει τη σημερινή Δημοτική Αρχή, ως προς τον χειρισμό του συγκεκριμένου ζητήματος.

Μετά από πρωτοβουλία της Δημοτικής Αρχής, στις 7 Αυγούστου 2018, το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, με την, με αριθμό 173/2018, απόφασή του, εγκρίνει τα, με αριθμούς πρωτ. 6780/07.05.2018, 7183/11.05.2018 και 10509/28.06.2018, πρακτικά της Επιτροπής για τον Ελεγχο της Συνδρομής των Προυποθέσεων για Οικονομική Ενίσχυση Αποκατάστασης Ζημιών Κύριας Κατοικίας αι Αντικατάστασης της Οικοσκευής και καθορίζει 372 δικαιούχους για την καταβολή της σχετικής οικονομικής ενίσχυσης, συνολικού ύψους 1.237,295 ευρώ. Ας αναφερθεί στο σημείο αυτό, ότι είχαν προηγηθεί, η διαδικασία υποβολής αιτήσεων από τους ενδιαφερόμενους, ο έλεγχος των αιτήσεων αυτών από την προαναφερόμενη Επιτροπή και κυρίως η έκδοση της απόφασης του Υπουργού Εσωτερικών, με την οποία εγκρινόταν η συνολική δαπάνη οικονομικής ενίσχυσης.

Η απόφαση αυτή, δέχθηκε τα εύλογα και δίκαια παράπονα των συμπολιτών μας, τόσο ως προς το χρόνο έκδοσης της, λαμβανομένου υπόψη ότι υπήρχαν αδικαιολόγητες καθυστερήσεις, όσο και ως προς τον αριθμό των δικαιούχων, δεδομένου ότι μέρος από το  σύνολο των αιτήσεων, που είχαν υποβληθεί, είχαν γίνει αποδεκτές. Παρά ταύτα, όλοι ανέμεναν ότι η, με αριθμό 173/2018, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, θα έβαινε προς υλοποίηση, με την καταβολή της προβλεπόμενης ενίσχυσης στους 372 πληγέντες.

Ωστόσο οι ημέρες και οι μήνες παρέρχονταν, από τη έκδοση της απόφασης αυτής, χωρίς να λαμβάνει κανείς από τους 372 δικαιούχους την προβλεπόμενη και ήδη εγκεκριμένη οικονομική ενίσχυση. Η καθυστέρηση αυτή, ως προς την οποία ουδεμία επίσημη δικαιολογία παρεχόταν από τη Δημοτική Αρχή, δημιούργησε έντονες αμφιβολίες και ανησυχίες σχετικά με την ικανοποίηση των δικαιούχων.     

Αμφιβολίες και κυρίως ανησυχίες, που δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν στις 12.10.2018, όταν δημοσιεύθηκε η πρόσκληση σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Η πρόσκληση αυτή περιείχε, μεταξύ άλλων, ως θέματα συζήτησης και λήψης αποφάσεων του Δημοτικού Συμβουλίου, που θα συνεδρίαζε στις 16.10.2018, την έγκριση χορήγησης της οικονομικής ενίσχυσης και σε λοιπούς πληγέντες καθώς επίσης και την τροποποίηση της, με αριθμό 173/2018, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου. Κατά τη συζήτηση των εν λόγω θεμάτων η κα Δήμαρχος αναφέρθηκε στην ανάγκη τροποποίησης της προαναφερόμενης απόφασης και περαιτέρω δήλωσε, ότι με βάση το πρακτικό, με αριθμό 17530/16.10.2018, πρακτικό της αρμόδιας Επιτροπής – που σημειωτέον συντάχθηκε την ίδια ημέρα (!!!!) με αυτήν της συνεδρίασης του Δημοτικού Συμβουλίου – υποβλήθηκαν συνολικά 984 αιτήσεις από ενδιαφερόμενους, από τις οποίες εγκρίθηκαν οι 485, οι 12 παραπέμφθηκαν για επανέλεγχο  και οι λοιπές 487 κρίθηκαν απορριπτέες λόγω έλλειψης ή ανεπάρκειας δικαιολογητικών. Παρά τις γενόμενες ερωτήσεις σχετικά με τους λόγους των αδικαιολόγητων καθυστερήσεων και των γραφειοκρατικών παλινωδιών, ουδεμία πειστική και επαρκής απάντηση δόθηκε από τους παρόντες εκπροσώπους της Δημοτικής Αρχής.

Ακολούθησε η έκδοση της, με αριθμό 205/2018, ομόφωνης απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου, με την οποία καθορίσθηκαν περαιτέρω 73 δικαιούχοι, ζητήθηκε επανέλεγχος για 12 αιτούντες και απορρίφθηκαν ως μη δικαιούχοι 487 συμπολίτες μας, λόγω μη συνδρομής των νομίμων προυποθέσεων.

Αυτό, που προκάλεσε και εξακολουθεί να προκαλεί αρνητική εντύπωση, ως προς την , με αριθμό 2015/2018, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου,  δεν είναι τόσο ότι οι 487 αιτήσεις των ενδιαφερόμενων απορρίφθηκαν συλλήβδην και χωρίς καμία, εξατομικευμένη κατά περίπτωση, αιτιολογία, όσο το γεγονός ότι στη διαδικασία λήψης της έλαβαν μέρος, κατά παράβαση του νόμου, και δημοτικοί σύμβουλοι, που έκριναν είτε δικές τους αιτήσεις, είτε συγγενικών τους προσώπων (!!!!!).

Στη συνέχεια και συγκεκριμένα στις 19.10.2018, η αντιπολίτευση αντιλαμβανόμενη εκ των υστέρων τις νομικές και ουσιαστικές αδυναμίες της, με αριθμό 205/2018, απόφασης, με την, με αριθμό πρωτ. 17776/17.10.2018, αίτηση της, ζητά τη επανασύγκληση  του Δημοτικού Συμβουλίου, με σκοπό την ανάκληση της απόφασης αυτής. Η αίτηση αυτή έγινε δεκτή από την Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, η οποία όρισε τη συζήτηση του σχετικού θέματος κατά τη συνεδρίαση του οργάνου που θα γίνει στις 12.11.2018.

Περαιτέρω η Δημοτική Αρχή, όντας ανήσυχη, από τις αντιδράσεις, που προκλήθηκαν, μετά την έκδοση της, με αριθμό 205/2018, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, στις 22.10.2018, εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία καλεί τους απορριφθέντες αιτούντες να υποβάλλουν ενώπιον της αρμόδιας επιτροπής, ενστάσεις, μέχρι την 9η Νοεμβρίου 2018. Φυσικά τόσο η εν λόγω ανακοίνωση, όσο και η προτεινόμενη διαδικασία υποβολής ενστάσεων, έγινε μόνον για επικοινωνιακούς λόγους, δεδομένου ότι μετά την έκδοση της, με αριθμό 205/2018 απόφασης, με την οποία εγκρίθηκε και το πρακτικό της επιτροπής, με αριθμό πρωτ. 17530/16.10.2018, μπορεί να γίνει μόνον ειδική προσφυγή από τους ενδιαφερόμενους ενώπιον του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής ή του κατά το νόμο οριζόμενου οργάνου κατά της απόφασης αυτής, και όχι ένσταση. Και αυτό δεν το ισχυρίζομαι  αυθαίρετα και ανεύθυνα. Μία ανάγνωση και μόνο του άρθρου 227 του Ν. 3852/2010, αρκεί για να την επαλήθευση του ισχυρισμού μου.


Κατά τον τόπο αυτό, και ενώ οδεύουμε τάχιστα στην ημερομηνία συμπλήρωσης ενός έτους από τη φονική και καταστροφική πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου 2017, ουδείς από τους πληγέντες συμπολίτες έχει λάβει την προβλεπόμενη από το νόμο οικονομική ενίσχυση για την αντικατάσταση της οικοσκευής. Κύρια και βασική υπεύθυνη για την μη καταβολή της συγκεκριμένης αποζημίωσης, ήταν, είναι και παραμένει η Δημοτική Αρχή, που έμπρακτα αποδεικνύει την διοικητική της ανικανότητα να διαχειριστεί μία τόσο σημαντική υπόθεση, που αφορά εκατοντάδες οικογένειες της πόλης της Μάνδρας. Περαιτέρω και παράλληλα, υπεύθυνη είναι και η δημοτική αντιπολίτευση, η οποία πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, ουδόλως άσκησε το ελεγκτικό της έργο, που της ανέθεσαν με την ψήφο τους οι πολίτες. Ένα ελεγκτικό έργο, που αν είχε ασκηθεί οργανωμένα και συγκροτημένα, ενδεχομένως θα απέτρεπε τις όποιες  καθυστερήσεις και παλινωδίες της Δημοτικής Αρχής. 

Το έχω αναφέρει και στο παρελθόν, το αναφέρω και τώρα. Ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας, τόσο ως διοικητικός μηχανισμός, όσο και ως ενότητα κοινωνικών δομών, μετά την 15η Νοεμβρίου 2017, τελεί σε κατάσταση κατάρρευσης και αποσύνθεσης. Το τοπικό πολιτικό σύστημα, δηλαδή Δημοτική Αρχή και Δημοτική Αντιπολίτευση, ως ενιαίο θεσμικό σύστημα τοπικής εξουσίας, τελούν σε πλήρη αδυναμία  διαχείρισης του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας. Τούτο έχει ως αποτέλεσμα να κλονίζεται τόσο η εμπιστοσύνη του πολίτη προς την τοπική διοίκηση, όσο και η δημοκρατική  αρχή λειτουργίας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, που επιβεβαιώνει το πόρισμα αυτό, αποτελεί το αφήγημα για τις οικονομικές, που σας προπαρέθεσα. Ένα αρνητικό παράδειγμα προς αποφυγή, δεδομένου ότι το τοπικό πολιτικό σύστημα εξουσίας, αδυνατεί να ικανοποιήσει στοιχειώδεις ανάγκες πολιτών, που μάλιστα έχουν πληγεί, ακόμη και ανεπανόρθωτα, από θεομηνία. Ένα παράδειγμα, που βεβαιώνει ότι το σύστημα αυτό, παραπέμπει την ικανοποίηση άμεσων αναγκών των πληγέντων στο αβέβαιο μέλλον και την αξιοπρέπεια των ανθρώπων αυτών στο απόσπασμα της αδιαφορίας, της αδράνειας, της ανικανότητας και της μικροπολιτικής σκοπιμότητας.

Κριεκούκι 28η Οκτωβρίου 2018
Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος
Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας

    



Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2018

Παλαιά Εθνική Οδός Αθηνών Θηβών: Ανάταξη ή ανακατασκευή;



Σύμφωνα με τα όσα αναφέρουν τα λεξικά της ελληνικής γλώσσας, που χαρακτηρίζεται μεταξύ πολλών άλλων και από τη σαφήνεια της, η λέξη ανάταξη σημαίνει, τοποθέτηση στην αρχική θέση.

Τη λέξη αυτή θέλησε να χρησιμοποιήσει και ο αγαπητός φίλος αντιπεριφερειάρχης Δυτικής Αττικής, Γιάννης Βασιλείου, προκειμένου να χαρακτηρίσει τη σκοπιμότητα, που εξυπηρετεί η εκτέλεση του έργου   αποκατάστασης της Παλαιάς Εθνικής Οδού Αθηνών Θηβών (Π.Ε.Ο.Α.Θ.), του οποίου οι εργασίες ξεκίνησαν προ ημερών. Η χρήση όμως αυτής της λέξης, δεν κρύβω, ότι μου προκάλεσε εύλογες ανησυχίες και προβληματισμούς.

Αν πρόκειται λοιπόν οι εργασίες αποκατάστασης της Π.Ε.Ο.Α.Θ. , να αποβλέπουν μόνον και μόνον στην ανάταξη, δηλαδή να περιορίζονται  στην επισκευή της οδού αυτής, χωρίς επαναχάραξη και επαναχωροθέτησή της, με βάση τις υφιστάμενες γεωμορφολογικές συνθήκες και χωρίς να ληφθούν υπόψη οι σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές, που εξασφαλίζουν την αναγκαία και ικανή οδική ασφάλεια, κάλλιστα μπορούμε να κάνουμε λόγο για ένα έργο, που ελάχιστα έχει να προσφέρει. Μπορούμε να κάνουμε λόγο για ένα έργο, που  απλώς αποκαθιστά τις φθορές, που προκλήθηκαν από το πλημμυρικό φαινόμενο της 15ης Νοεμβρίου 2017, με «μπαλώματα» και που η ολοκλήρωσή του μας επιστρέφει σε μία κανονικότητα αρνητική για το συγκοινωνιακό δίκτυο της περιοχής μας.

Ακόμη και χωρίς τις υπάρχουσες φθορές, η Π.Ε.Ο.Α.Θ., ήταν λίαν προβληματική, από πλευράς συγκοινωνιακής επάρκειας και οδικής ασφάλειας. Για να μη πολυλογώ επ αυτού, απλά αναφέρω ότι και πριν από την πλημμύρα η διάνυση της οδού αυτής αποτελούσε ένα, χρονοβόρο, ταλαίπωρο και επικίνδυνο οδοιπορικό ακόμη και  για τους καθημερινά μετακινούμενους, που εκ των πραγμάτων διαθέτουν τη σχετική εμπειρία οδήγησης.

Οι εκτεταμένες φθορές, που υπέστη η οδός, πρέπει να αποτελέσει όχι απλά ένα τεχνικό λόγο για την αποκατάσταση τους, αλλά μια αφορμή ουσίας για την πλήρη ανακατασκευή της, με βάση τα δεδομένα, που σχετίζονται με:
α) τις εδαφικές και γενικότερα γεωμορφολογικές συνθήκες,
β) τη φόρτωση του συγκεκριμένου οδικού δικτύου
γ) την ανάγκη προσαρμογής στις σύγχρονες τεχνικές προδιαγραφές, που διασφαλίζουν την πολυπόθητη οδική ασφάλεια.
δ) την απαίτηση για αναβαθμισμένη συγκοινωνιακή δικτύωση των Κοινοτήτων και των Οικισμών του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας στο πλαίσιο της ισόρροπης ανάπτυξης και της ενδοδημοτικής συνοχής.

Τούτο πρακτικά σημαίνει ότι απαιτείται η εκτέλεση ενός έργου προσαρμοσμένου  στις φυσικές συνθήκες και στο τοπικό περιβάλλον, που θα καλύπτει την  ανάγκη πλήρους και κάθ’ όλο της το μήκος, διαπλάτυνσης της οδού, καθώς επίσης και  του οριοθετημένου διαχωρισμού  των δύο οδικών ρευμάτων κυκλοφορίας.

Μόνο η εκτέλεση ενός έργου, με τα προαναφερόμενα τεχνικά χαρακτηριστικά, ανταποκρίνεται στις δίκαιες απαιτήσεις των συμπολιτών μας και ειδικότερα αυτών, που ζουν στις παρυφές των ορεινών όγκων του Δήμου μας, για απαρακώλυτη και ασφαλή συγκοινωνιακή πρόσβαση και ως εκ τούτου για αναβάθμιση της ποιότητας της καθημερινής τους ζωής.

Κριεκούκι 13η Οκτωβρίου 2018
Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος
Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας 

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2018

Περί συλλόγων γονέων και κηδεμόνων το ανάγνωσμα......


Αφορμή για το σημερινό μου, μικρό σε έκταση, σημείωμα αποτελεί το περιεχόμενο μίας  φωτογραφίας, που αναρτήθηκε στο facebook από διαδικτυακό φίλο. Στην φωτογραφία αυτή απεικονίζεται ένα κείμενο ανακοίνωσης συλλόγου γονέων και κηδεμόνων σχολικής μονάδας περιοχής του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, με την οποία καλούνται οι γονείς να καταβάλουν το ποσό των δύο (2) ευρώ, ανά μαθητή, προκειμένου να καταβληθεί ο μισθός καθαρίστριας, η οποία προσέφερε απλήρωτη εργασία.

Προφανώς οι γονείς των μαθητών της σχολικής αυτής μονάδας, αν και δεν αγνοούν ότι το έργο της καθαριότητας των σχολείων ανήκει στην αρμοδιότητα του Δήμου, ο οποίος έχει την υποχρέωση να απασχολεί είτε μόνιμο προσωπικό (που κατέχει οργανικές θέσεις), είτε έκτακτο ( με συμβάσεις μίσθωσης έργου διετούς διάρκειας), προβαίνουν στην συγκεκριμένη ενέργεια για λόγους καθαρά ανθρωπιστικούς.

Ωστόσο από το κείμενο αυτό εύλογα ερωτηματικά προκύπτουν για μία ακόμη φορά σχετικά με τον γενικότερο ρόλο των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων σε σχέση τόσο με την εκπαιδευτική κοινότητα, στην οποία συμπεριλαμβάνονται μαζί με το εκπαιδευτικό προσωπικό και τους μαθητές, όσο και με την κεντρική και  τοπική διοίκηση η οποία έχει την ιδιοκτησία των κτιρίων των σχολικών μονάδων και την εξουσία διαχείρισής τους μέσω των σχολικών επιτροπών.  

Ας παραθέσω ορισμένα, κλείνοντας το σημείωμα αυτό χωρίς επίλογο:

- Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων ιδρύονται και λειτουργούν με σκοπό τη συστηματική μελέτη και αντιμετώπιση, μαζί με το εκπαιδευτικό προσωπικό, των ζητημάτων της εκπαίδευσης  ώστε αυτή να παρέχεται όσο το δυνατό πληρέστερα στους μαθητές, ή μήπως με σκοπό να προσφέρουν υποστηρικτικές υπηρεσίες και έργο προς την διεύθυνση της σχολικής μονάδας, που δεν προσφέρουν αν και είναι κατά το νόμο υποχρεωμένοι τόσο το Υπουργείο Παιδείας, όσο και η τοπική διοίκηση;
- Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων ιδρύονται και λειτουργούν με σκοπό την διεκδίκηση της αξίωσης για αναβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης, τόσο από πλευράς ποιότητας παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου, όσο και από πλευράς πληρότητας των αναγκαίων υλικοτεχνικών υποδομών ή μήπως με σκοπό την «αυτοδιαχείριση» των αναγκών της σχολικής μονάδας, καλύπτοντας με δικές τους δαπάνες και εν γένει προσφορές τις ανάγκες, που δεν καλύπτει τόσο το Υπουργείο Παιδείας, όσο και η τοπική διοίκηση;
- Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων ιδρύονται και λειτουργούν για να υπερασπίζονται την δημόσια εκπαίδευση και το δημόσιο σχολείο, απαιτώντας τις ικανές και αναγκαίες δαπάνες για την εύρυθμη και αποδοτική λειτουργία του  ή μήπως για να εκλιπαρούν βουλευτές, τοπικούς άρχοντες και ελεήμονες εφοπλιστές για παροχή ψιχίων για την ικανοποίηση εφήμερων ή αμελητέων αναγκών; 
- Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων ιδρύονται και λειτουργούν με σκοπό τη συμβολή τους στην εξασφάλιση της πρόσβασης στη μόρφωση,  την καλλιέργεια μορφωτικών και πολιτιστικών ενδιαφερόντων των μαθητών και  την ευαισθητοποίηση των μαθητών σε θέματα, που αφορούν  το φυσικό περιβάλλον και τις διαχρονικές αρχές  το Ελληνικού Λαού για Ελευθερία, Ανεξαρτησία, Δημοκρατία, Ειρήνη ή μήπως ιδρύονται και λειτουργούν με σκοπό την προβολή και μόνον των μελών των διοικήσεων τους στο πλαίσιο των δημοσίων σχέσεων, που αναπτύσσουν  τόσο με το πελατειακό κράτος, όσο και κυρίως με την βλαχοδημαρχιακή τοπική εξουσία;
- Οι σύλλογοι γονέων και κηδεμόνων ιδρύονται και λειτουργούν ως μαζικές και οργανωμένες μορφές δράσεις, που εντοπίζουν προβλήματα, τα ιεραρχούν και διεκδικούν την επίλυσή τους συνεισφέροντας στην γενικότερη ποιοτική αναβάθμιση και καταξίωση του πολίτη ή μήπως ιδρύονται λειτουργούν ως θεραπαινίδες ενός πολιτικού συστήματος που αναπαράγει ραγιάδες;


Κριεκούκι 6η Οκτωβρίου 2018
Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος
Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας