Τετάρτη 1 Ιανουαρίου 2020

ΖΗΝΟΒΙΑ: Η αρχή του τέλους του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας



Οι επιπτώσεις από την λίαν πρόσφατη κακοκαιρία, που στην περιοχή της βορειοδυτικής Αττικής εκδηλώθηκε με έντονες χιονοπτώσεις, κατέδειξαν για μία ακόμη φορά τις δομικές αδυναμίες του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας ως προς την αντιμετώπισή τους. Ο αποκλεισμός πρόσβασης στο δευτερεύον (εσωτερικό)  οδικό δίκτυο και η διακοπή παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και ύδατος δημιούργησαν εντονότατα προβλήματα για την ασφαλή διαβίωση των κατοίκων, που διαμένουν κυρίως στην Κοινότητα των Βιλίων και στους οικισμούς, αλλά και στην Κοινότητα Ερυθρών.




Για μία ακόμη φορά καταδείχθηκε ότι ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας είτε δεν διαθέτει εξειδικευμένο τοπικό σχέδιο πολιτικής προστασίας με το οποίο να αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά τα προβλήματα, που δημιουργούνται από τις χιονοπτώσεις και να λαμβάνονται άμεσα μέτρα για την αντιμετώπιση των προκυπτουσών εκτάκτων αναγκών, είτε δεν ακολούθησε τις οδηγίες με σχέδια δράσεων, που παρείχε η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, με το, με αριθμό πρωτ. 8898/12.12.2019, έγγραφό της. Λόγω της ανυπαρξίας δημοτικού σχεδίου πολιτικής προστασίας ή της μη συμμόρφωσης του δήμου μας στις προαναφερόμενες οδηγίες, παρατηρήθηκαν τα εξής:

-         Δεν υπήρξε ενημέρωση του κοινού κοινού και παροχή οδηγιών για ενδεχόμενους κινδύνους από χιονοπτώσεις και παγετό.

-         Δεν υπήρχε συντονισμός ως προς τον απεγκλωβισμό ατόμων με προβλήματα υγείας.

-         Δεν υπήρχε συγκροτημένη οργάνωση των συνεργείων διάνοιξης του δευτερεύοντος (εσωτερικού) οδικού δικτύου, με αποτέλεσμα το παραγόμενο έργο από τους φιλότιμα και αγόγγυστα εργαζόμενους – χειριστές μηχανημάτων να είναι από επουσιώδες έως και μηδαμινό.

-         Δεν υπήρχαν τα στοιχεία της αμεσότητας και αποτελεσματικότητας, που επιβάλλεται να συντρέχουν για την αποκατάσταση των βλαβών στα δίκτυα κοινής ωφέλειας.




Εάν μέχρι και σήμερα δεν θρηνήσαμε θύματα από την γενόμενη κακοκαιρία, τούτο πρωταρχικά οφείλεται στον υψηλό βαθμό αλληλεγγύης, που υφίσταται στις τοπικές κοινωνίες της Ειδυλλίας, στις κοπιώδεις πρωτοβουλίες των συνεργείων εκχιονισμού και στην ατομική δράση αιρετών εκπροσώπων, η οποία επιδείχθηκε αποκλειστικά στην Κοινότητα των Ερυθρών.




Ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας για μία ακόμη φορά δεν ήταν προετοιμασμένος να αντιμετωπίσει ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως αυτό της «Ζηνοβίας», ούτε επέδειξε και κάποιο ουσιώδες ενδιαφέρον για την ετοιμότητά του. Η έλλειψη προετοιμασίας και ετοιμότητας αποτελούν χαρακτηριστικά, που βαρύνουν όχι μόνον την σημερινή δημοτική αρχή, αλλά και τις προηγούμενες. Αν πράγματι υπήρχε έντονο ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση των ακραίων φαινομένων, όπως αυτά εκδηλώνονται κυρίως, αν όχι αποκλειστικά, στην ορεινή και ημιορεινή του επικράτεια λ.χ. δεν θα προυπολόγιζε για το τρέχον έτος τα ασήμαντα ποσά των ευρώ 18.000, 15.000 και 18.000 ευρώ για μίσθωση μηχανημάτων έργων για τις Κοινότητες Βιλίων, Οινόης και Ερυθρών, αντιστοίχως, αλλά ποσά πολλαπλάσια αυτών, που να ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες αντιμετώπισης των φαινομένων αυτών.




Το μόνο, το οποίο έπραξε η δημοτική αρχή ως προς την οργάνωση της πολιτικής προστασιας και την αντιμετώπιση των συνεπειών των ακραίων φαινομένων ήταν να αποσείσει από αυτήν τις ευθύνες της κατάρτισης σχεδίου πολιτικής προστασίας, της επίβλεψης του τεχνικού προσωπικού και των διαθέσιμων μηχανημάτων και της λήψης μέτρων αντιμετώπισης καταστροφών και να τις επιρρίψει στις ουσιαστικά αδύναμες και θεσμικά αναρμόδιες πλάτες των Προέδρων των Συμβουλίων των Κοινοτήτων. Τούτο ουδόλως αμφισβητείται. Από μία ανάγνωση και μόνον του κειμένου της, με αριθμό 1103/2019 απόφασης του Δημάρχου με θέμα: «Καθορισμός αρμοδιοτήτων των Προέδρων των Συμβουλίων Κοινοτήτων.» επιβεβαιώνονται τόσο τα περί απόσεισης και μετάθεσης ευθυνών, δια της δήθεν μεταβίβασης αρμοδιότητων, όσο και η βούληση της δημοτικής αρχής να καταλύσει τον συλλογικό χαρακτήρα των Κοινοτικών Οργάνων ως θεσμών της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης και της τοπικής δημοκρατίας.




Συμπερασματικά ως προς τα προαναφερόμενα καθίσταται προφανές ότι η δημοτική αρχή όχι μόνο δεν ήταν υλικοτεχνικά προετοιμασμένη για την αντιμετώπιση φαινομένων, όπως αυτό της Ζηνοβίας, με την εφαρμογή ενός στοιχειώδους τοπικού σχεδίου πολιτικής προστασίας, αλλά είχε και έχει αποπειραθεί να εκφύγει από τον κύκλο των ευθυνών της, που οφείλει κατά το νόμο να αναλαμβάνει στο πλαίσιο της διαχείρισης των συνεπειών ακραίων καιρικών φαινομένων ή φυσικων καταστροφών.

        


Οπως επανειλημμένα έχω επισημάνει και σε προγενέστερα σημειώματά μου, το μέγεθος της εδαφικής έκτασης, η γεωμορφολογική  ιδιομορφία και η οικιστική πανσπερμία, που χαρακτηρίζουν τον Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας, επιβάλλουν την αποκεντρωμένη λειτουργία της τοπικής του διοίκησης με την παράλληλη αναβάθμιση του θεσμικού ρόλου των Κοινοτήτων, που τον συναπαρτίζουν. Κάθε άλλο μοντέλο τοπικής διακυβέρνησης, που βασίζει κυρίως τη λειτουργία του στην διοικητική υπερσυγκέντρωση είναι καταδικασμένο να αποτύχει και να καταρρεύσει, συμπαρασύροντας στην κατάρευση αυτή και τον Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας. Το συγκεντρωτικό μοντέλο και κυρίως τις δυσμενείς του συνέπειες σε βάρος των πολιτών, το βιώσαμε ήδη κατά την θητεία της προηγούμενης Δημοτικής Αρχής, η οποία όντας λειτουργικά και διαχειριστικά αδύναμη, περιορίσθηκε σε πολιτικές επικοινωνιακών τακτικών και προβολής στο βωμό των οποίων θυσιαζόταν η προγραμματική πολιτική της τοπικής ανάπτυξης.  Κύριο διοικητικό χαρακτηριστικό του μοντέλου αυτού ήταν και είναι η περιθωριοποίηση των Κοινοτήτων και η εργαλειακή εξάρτηση των οργάνων τους. Τι επώδυνες συνέπειες του μοντέλου αυτού βιώσαμε για μία ακόμη φορά με την επέλαση της «Ζηνοβίας».



Το μοντέλο αυτό αποτελεί δομικό χαρακτηριστικό της λειτουργίας του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, ενός μορφώματος ή μάλλον τερατουργήματος, που η ύπαρξη του και μόνον αποβαίνει σε βάρος όχι απλά της όποιας αναπτυξιακής προοπτικής, αλλά και σε βάρος πλέον των όρων της στοιχειώδους διαβίωσης των πολιτών. Δυστυχώς ακόμη πλέον και η αποκεντρωμένη λεοτυργία του μοντέλου αυτού είναι ανέφικτη. Εχει έλθει συνεπώς η ώρα για την κατάργηση του μοντέλου αυτού, δια της διοικητικής του διασπάσεως, με την ίδρυση πλέον νέου Ο.Τ.Α..



Μπορεί αυτό να ακούγεται ή μάλλον να διαβάζεται ως ακραία επιλογή αντιμετώπισης μίας χρόνιας αρνητικής κατάστασης, που προκαλεί πολυποίκιλες δυσμενείς κοινωνικές συνέπειες. Ομως είναι σίγουρα λιγότερο ακραίο από το ότι ενώ η δημοτική αρχή δεν φρόντισε στην ιστοσελίδα της στο διαδίκτυο να διαθέσει ούτε εκατοστό για μία έστω και υποτυπώδη ενημέρωση για την αντιμετώπιση της χιονόπτωσης, εξακολούθησε και εξακολουθεί έως και σήμερα  να συντηρεί τον ικανό και αναγκαίο χώρο για την προβολή της επίσκεψης της κυρίας Μαριάννας Βαρδινογιάννη...............







Κοινότητα Ερυθρών 2α Ιανουαρίου 2020

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Μέλος της Επιτροπής Διοικητικής Υποστήριξης της Κοινότητας Ερυθρών