Με εκκωφαντικές διθυραμβικές τυμπανοκρουσίες, μας ανήγγειλε πριν από λίγες ημέρες η Δημοτική Αρχή, ότι έγιναν ομόφωνα δεκτές από το Δημοτικό Συμβούλιο και οι 609 ενστάσεις, που είχαν υποβληθεί κατά της Πολεοδομικής Μελέτης Αναθεώρησης του Εγκεκριμένου Ρυμοτομικού Σχεδίου της πόλης των Βιλίων, στο πλαίσιο επίτευξης ενός στόχου, που δεν είναι άλλος παρά η διαμόρφωση ενός βιώσιμου σχεδίου πόλης «που θα καλύπτει τις ανάγκες, θα αναδεικνύει τις ιδιαιτερότητες και την ομορφιά του τόπου και θα παρέχει ασφάλεια σε όλους τους πολίτες» .
Η ανακοίνωση αυτή, ως προς το περιεχόμενο της οποίας, δεν υπήρχαν αντιδράσεις θετικές ή αρνητικές από την μονίμως «ωραία κοιμωμένη» αντιπολίτευση των κ.κ. Δρίκου και Πανωλιάσκου, δημιουργεί εύλογες απορίες και προβληματισμούς, στους δημότες και κυρίως στους συμπολίτες μας στα Βίλια.
Κατ΄αρχήν η αποδοχή του συνόλου των ενστάσεων παραπέμπει σε παραδοχή ύπαρξης ολικής αστοχίας μίας πολεοδομικής μελέτης, η οποία καταρτίσθηκε στο πλαίσιο μίας προγραμματικής σύμβασης συνολικού προυπολογισμού ποσού 1.504.544, οπότε τίθεται ευθέως το ζήτημα ριζικής αναθεώρησής της. Επομένως με ποιο τρόπο θα αναθεωρηθεί ή μάλλον θα αντικατασταθεί η εν λόγω μελέτη, που βρίσκεται μάλιστα στο δεύτερο διαδικαστικό στάδιο;
Περαιτέρω εύλογα και δίκαια η κα Δήμαρχος, στην σχετική της εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο, θέτει το ζήτημα ότι για το μέλλον του τόπου τους, στο οποίο περιλαμβάνεται και ένα βιώσιμο αναπτυξιακό ρυμοτομικό σχέδιο, θα πρέπει να αποφασίζουν οι ίδιοι οι κάτοικοι της περιοχής απαντώντας στο βασικό ερώτημα «Τι χωριό θέλουμε». Παρά ταύτα όμως δεν αποσαφηνίζει τι είδους μορφής και περιεχομένου διαδικασίες δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών θα πρέπει να ακολουθηθούν. Το ερώτημα λειτουργεί βασανιστικά, αν ληφθεί υπόψη ότι το ζήτημα της αναθεώρησης του σχεδίου πόλης δεν τέθηκε προς συζήτηση και διατύπωση γνωμών ενώπιον της Τοπικής Συνέλευσης των Κατοίκων των Βιλίων, η οποία αποτελεί το ανώτερο θεσμικά όργανο της Τοπικής Κοινότητας (άρθρο 85 του Ν.3852/2010). Αν πράγματι παραδεχόμαστε ότι για το σχέδιο πόλης τους θα πρέπει να αποφασίζουν οι κάτοικοί της, τότε θα πρέπει να συμβάλλουμε στην ενεργοποίηση θεσμών λαικής συμμετοχής και όχι να διατηρούμε τους εν λόγω θεσμούς υποβαθμισμένους για να διασφαλίζουμε ένα αντιπαραγωγικό δημαρχοκεντρικό τοπικό σύστημα διακυβέρνησης
Ορθά αναφέρει η κα Δήμαρχος, στη σχετική της εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο, ότι: «Η ποιότητα του περιβάλλοντος μας με τα τόσα δάση και δασικές εκτάσεις γύρω γύρω από αυτήν είναι αυτή που ταυτόχρονα αναδεικνύει το οικιστικό σύνολο των Βιλίων» . Ωστόσο η κα Δημαρχος παραλείπει να αναφέρει ότι η ανάγκη προστασίας του ευρύτερου φυσικού περιβάλλοντος και του ιστορικού τοπίου επιβάλλει την κατάρτιση Τοπικού Χωρικού Σχεδίου ( άρθρο 7 του Ν. 4447/2016), σε δημοτικό επίπεδο, ως προς το οποίο ουδόλως μέχρι και σήμερα έχει επιδείξει ενδιαφέρον. Αν πραγματικά η Δημοτική Αρχή, θέλει να προστατέψει τα Βίλια ως παραδοσιακό οικισμό, τότε αξιοποιώντας το εν λόγω χαρακτηρισμό, που έχει αποδοθεί από το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής (Ν.4277/2014), οφείλει να προβεί στην εκπόνηση ενός τοπικά ευρύτερου σχεδιασμού, που θα λειτουργεί αποτρεπτικά για χρήσεις που «πληγώνουν» τα δάση και τις δασικές εκτάσεις (αιολικά πάρκα) και πλήττουν ανεπανόρθωτα το φυσικό κάλλος του τοπίου της Τοπικής Κοινότητας Βιλίων (ιχθυοκαλλιέργειες). Αλλωστε δεν εννοείται να αναγνωρίζεται και να συγκροτείται ένας οικιστικός χώρος όπως τα Βίλια, ως προστατευόμενος παραδοσιακός, σε ένα περιβάλλοντα χώρο με ανεμογεννήτριες και ιχθυοτροφεία.
Ορθά επίσης αναφέρει η κα Δήμαρχος, στη σχετική της εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο, ότι: «Οι προτεινόμενες χρήσεις γης πρέπει να εξυπηρετούν τις σύγχρονες ανάγκες αλλά και να βοηθούν και να υποστηρίζουν τον παραθεριστικό και τουριστικό χαρακτήρα της πόλης». Για να διασφαλίσεις όμως τον προαναφερόμενο χαρακτήρα της πόλης θα πρέπει να διαθέτεις μία ολοκληρωμένη δημοτική πολιτική, που να εφαρμόζεις απαρέγκλιτα και με συνέπεια χωρίς να υποπίπτεις σε αντιφάσεις. Μία τέτοια πολιτική δεν διέθετε, ούτε διαθέτει η Δημοτική Αρχή για τα Βίλια. Αν την διέθετε δεν θα πρότεινε τα Βίλια ως έδρα του Τμήματος Τροφίμων και Οίνου του, υπό ίδρυση Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, αλλά ως έδρα του Τμήματος Τουρισμού του εν λόγω ιδρύματος.
Περαιτέρω η κα Δήμαρχος στη σχετική της εισήγηση προς το Δημοτικό Συμβούλιο, παρά τις όποιες διάσπαρτες ορθές επισημάνσεις της σχετικά με την ανάγκη προστασίας των Βιλίων ως κοινωνικού και οικιστικού χώρου με ιστορική και πολιτιστική συνέχεια, δεν αρθρώνει καμία εναλλακτική πειστική πρόταση σχετικά με την δυνατότητα επίτευξης διατηρήσιμης οικονομικής ανάπτυξης με τη δημιουργία ισχυρής και αξιόπιστης παραγωγικής βάσης, με έμφαση στην αύξηση της απασχόλησης και την προστασία της εδαφικής και κοινωνικής συνοχής των Βιλίων. Αν πραγματικά κάποιος επιθυμεί την πραγματική και όχι την εικονική ανάπτυξη των Βιλίων, πρέπει να διαθέτει συγκροτημένη εναλλακτική πρόταση, όχι μόνο για να ανατρέψει μία, ενδεχομένως άστοχη πολεοδομική μελέτη, αλλά για να θέτει προς υλοποίηση μία αναπτυξιακή προοπτική, που αρμόζει στον τόπο.
Οι επισημάνσεις μου αυτές λαμβάνουν χώρα όχι με αποκλειστικό σκοπό την κριτική της Δημοτικής Αρχής ως προς την διαχείριση του σχεδίου πόλης των Βιλίων. Γίνονται κυρίως για να αποτελέσουν αφορμή για να ξεκινήσει ένας, σε δημοκρατική βάση, παραγωγικός διάλογος, που θα αποβλέπει στην κατάρτιση ενός βιώσιμου σχεδίου πόλης, που αξίζει να έχουν τα Βίλια.
Παναγιώτης Κουτσουλέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου