Η συστημική δημοτική αντιπολίτευση νιαουρίζει ακόμη.....

Εχω, πολλές φορές, υποστηρίξει από τη σελίδα αυτή – σε σημείο μάλιστα να γίνομαι, αν όχι ανθυγιεινός, τουλάχιστον κουραστικός - ότι ο Ν. 3852/2010, δηλαδή το πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», προάγει ένα σύστημα τοπικής διοίκησης, το οποίο εύλογα χαρακτηρίζεται αντιδημοκρατικό και δημαρχοκεντρικό. Στο Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας ειδικότερα  το δημαρχοκεντρικό αυτό σύστημα, τα τελευταία κυρίως χρόνια, έχει πάρει μάλιστα τέτοιες διαστάσεις, που χαρακτηρίζεται έντονα αυταρχικό και υπερσυγκεντρωτικό.

Όμως το φαινόμενο αυτό οφείλεται μόνον στις θεσμικές ευχέρειες του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» και στις πολιτικές ή διοικητικές ιδιομορφίες της επικεφαλής της Δημοτικής Αρχή, κας Ιωάννας Κριεκούκη, ή μήπως οφείλεται και σε άλλες πρόσθετες αιτίες;

Η σημερινή Δημοτική Αρχή έχει αναπτύξει και εξακολουθεί να αναπτύσσει το προαναφερόμενο υπερσυγκεντρωτικό και αυταρχικό μοντέλο διοίκησης, αξιοποιώντας όχι μόνον το υφιστάμενο θεσμικό πλαίσιο, αλλά και την καθολική απουσία δημοτικής αντιπολίτευσης, που θα μπορούσε να ασκηθεί από τις παρατάξεις των κ.κ. Γεωργίου Δρίκου και Αθανασίου Πανωλιάσκου, πλην όμως ουδόλως ασκείται. Δηλαδή αναφερόμαστε στις δημοτικές παρατάξεις της μείζονος και ελάσσονος αντιπολίτευσης, εξαιρώντας την παράταξη της «ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ» του κου Χαράλαμπου Θεοδώρου, η οποία, με τις μικρές της δυνάμεις και με βάση τις ιδεολογικοπολιτικές αποψεις, που την συγκροτούν, αποτελεί και την μοναδική αντιπολιτευόμενη δημοτική φωνή.

Οι παρατάξεις λοιπόν της μείζονος και της ελάσσονος αντιπολίτευσης, που στις πρόσφατες εκλογές, διεκδίκησαν με αξιώσεις την εκλογική τους ανάδειξη σε Δημοτική Αρχή, είναι απούσες. Και όταν λέμε απούσες εννοούμε παντοιοτρόπως. Είτε είναι απούσες κατά τις συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων και μάλιστα κατά τη συζήτηση κρίσιμων θεμάτων, είτε είναι απούσες στις τοπικές κοινωνίες, όπου τόσο οι δημοτικοί όσο και οι τοπικοί τους σύμβουλοι ήταν και παραμένουν ανύπαρκτοι χωρίς να παίρνουν καμίας μορφής πρωτοβουλία για ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος, είτε είναι απούσες ως προς το ελεγκτικό τους έργο, δεδομένου ότι ουδεμία αξιόλογη πρωτοβουλία ουσιαστικού ελέγχου των πράξεων και των παραλείψεων της Δημοτικής Αρχής, έχει εκ μέρους τους ληφθεί. Φυσικά για άρθρωση ενός εναλλακτικού πολιτικού – προγραμματικού λόγου, ούτε αναφορά να γίνεται για την αντιπολίτευση, η οποία με τον τρόπο αυτόν, βεβαιώνει και μάλιστα περίτρανα, ότι η όποια διαφωνία της με τη Δημοτική Αρχή περιορίζεται σε ήσσονος ζητήματα διαχείρισης.

Είναι χαρακτηριστικό, ότι μετά την φονική και καταστροφική πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου 2017, και ενώ η Δημοτική Αρχή διεύθυνε, ουσιαστικά ανεξέλεγκτη, την υπόθεση διαχείρισης της βοήθειας προς τους πληγέντες, «αλωνίζοντας» παράλληλα επικοινωνιακά, η δημοτική αντιπολίτευση έδινε δικαιολογημένα την εντύπωση ότι απλά «δεν υπήρχε». Και αυτό δεν ήταν μόνο θέμα εντύπωσης. Η δημοτική αντιπολίτευση, περιοριζόμενη σε προτάσεις «της στιγμής», που είχαν καταρτισθεί «στο γόνατο» ουδόλως διεκδίκησε την εφαρμογή ενός εναλλακτικού μοντέλου διαχείρισης της κρίσης και ουδόλως άσκησε πειστικά και αποτελεσματικά το ελεγκτικό της έργο.   

Είναι καταφανές συνεπώς, ότι η ασκούμενη συγκεντρωτική, αυταρχική και σε μεγάλο βαθμό αλαζονική, συμπεριφορά της Δημοτικής Αρχής, δεν καλλιεργείται μόνο στο έδαφος της θεσμικής ευχέρειας, που αφειδώλευτα παρέχει ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», αλλά και στο έδαφος, που της έχει παραχωρήσει η απούσα και ουσιαστικά ανύπαρκτη δημοτική αντιπολίτευση.

Η κατάσταση αυτή, έχει ουσιαστικά διαμορφώσει ένα τοπικό πολιτικό σύστημα, που εχθρεύεται τη δημοκρατία, που αδιαφορεί για τις ανάγκες των λαικών οικογενειών του τόπου μας, για την προστασία του φυσικού και ανθρωπογενούς περιβάλλοντος και γενικότερα για την διασφάλιση ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος για εμάς και τα παιδιά μας. Πρόκειται για ένα τοπικό πολιτικό σύστημα, που τροφοδοτείται και αναπαράγεται από τον αυταρχισμό της δημοτικής αρχής και από την απραξία της δημοτικής αντιπολίτευσης.

   

Και ενώ βαίνουμε προς τις επόμενες δημοτικές εκλογές, ακούμε, σκόρπιες, από εδώ και από εκεί, κάποιες φωνές διαμαρτυρίας από την πλευρά της δημοτικής αντιπολίτευσης. Πρόκειται για  τα γνωστά «νιαουρίσματα» γκρίνιας, τα οποία ακούγονται κατά την προεκλογική περίοδο, τα οποία μαζί με τους εξουσιαστικούς βρυχηθμούς της Δημοτικής Αρχής, συνθέτουν και συναποτελούν τις κακόηχες εκπομπές του τοπικού πολιτικού μας συστήματος.

Κριεκούκι 29η Μαίου 2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας           

Ποιοί θέλουν και ποιοί δεν θέλουν το Πανεπιστήμιο Δ. Αττικής στο Κριεκούκι

Με το σημερινό μου σημείωμα επανέρχομαι στο θέμα του Πανεπιστημίου της Δυτικής Αττικής και της δυνατότητας ίδρυσης και λειτουργίας του Τμήματος Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών, της Σχολής Τροφίμων του εν λόγω ιδρύματος, στο Κριεκούκι. Κύριος σκοπός της επαναφοράς μου αυτής, δεν είναι να αναδείξω για μία ακόμη φορά τους λόγους, που το εν λόγω Τμήμα, πρέπει να λειτουργήσει στο Κριεκούκι, λόγω της παραγωγικής του φυσιογνωμίας και των αντικειμενικών δυνατοτήτων, που παρέχει για την πρακτική εκπαίδευση των σπουδαστών (4.000 καλλιεργήσιμα στρέμματα αμπελιού, ύπαρξη σχετικών οργανωμένων παραγωγικών μονάδων κ.λ.π.). Σκοπός του σημειώματος αυτού είναι να καταδείξω, με βάση ακλόνητα στοιχεία, ποιοι από τους τοπικούς αιρετούς παράγοντες, θέλουν  και ποιοί δεν θέλουν τη λειτουργία του προαναφερόμενου πανεπιστημιακού τμήματος στην περιοχή της Δημοτικής Κοινότητας Ερυθρών.

Το πλέον ακλόνητο στοιχείο, στο οποίο καταγράφεται με αδιαμφισβήτητο τρόπο, η σχετική βούληση των αιρετών τοπικών μας παραγόντων, είναι η, με αριθμό 2/2018, απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, η οποία ελήφθη, κατά τη συνεδρίαση της 5ης Φεβρουαρίου 2018, επί του θέματος «Συζήτηση και λήψη απόφασης για συμμετοχή του Δήμου στο υπό ίδρυση Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής».

Από τα όσα περιέχονται στο  σώμα της απόφασης αυτής, αποδεικνύονται και προκύπτουν τα εξής:

α) Η Δήμαρχος κα Ιωάννα Κριεκούκη, εισηγήθηκε στο συμβούλιο, την ίδρυση και λειτουργία του Τμήματος Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών, της Σχολής Τροφίμων του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, στην Τοπική Κοινότητα Βιλίων, με το επιχείρημα ότι εκεί υπάρχει κατάλληλο κτίριο. Στην εισήγηση της δεν αναφέρεται κανένα άλλο επιστημονικό, λειτουργικό ή παραγωγικό κριτήριο, ενώ αγνοείται παντελώς η αντικειμενική δυνατότητα να υποδεχθεί το Κριεκούκι το  συγκεκριμένο Τμήμα. Η εισήγηση αυτή υπερψηφίζεται από το σύνολο των μελών της πλειοψηφούσας δημοτικής παράταξης, στην οποία περιλαμβάνεται και η Αντιδήμαρχος, κα Αγγελική Παπακωνσταντίνου, η οποία, αν και προέρχεται από το Κριεκούκι και φέρεται να υπερασπίζεται με ζήλο τις υποθέσεις του, ουδόλως επιχειρηματολογεί υπέρ του τόπου καταγωγής και προέλευσής της. 

β) Από τη συνεδρίαση αυτή του Δημοτικού Συμβουλίου, απουσιάζει ο Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ερυθρών, κος Κωνσταντίνος Οικονόμου. Ο λόγος της απουσίας του ενδεχομένως είναι η άγνοια του επί του σχετικού θέματος.

γ) Οι κ.κ. Δρίκος και Πανωλιάσκος, για μία ακόμη φορά απουσιάζουν από τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, επιδεικνύοντας εμπράκτως πλήρη αδιαφορία για το θέμα και επιβεβαιώνοντας την άποψη, ότι επί σειρά πλέον ετών, αποτελούν την λεγόμενη «ανύπαρκτη αντιπολίτευση».

δ) Οι κ.κ. Ιωάννης Γκιόκας, Καλομοίρα Φλώρου και Αγλαΐα Κώνστα, αν και προέρχονται από την εκλογική περιφέρεια της Δημοτικής Κοινότητας Ερυθρών, απουσιάζουν από τη συγκεκριμένη συνεδρίαση, αποδεικνύοντας έμπρακτα ότι ουδόλως ενδιαφέρονται για το θέμα.

ε) Οι ανεξάρτητοι δημοτικοί σύμβουλοι κ.κ. Γεώργιος Σαμπάνης και Ελένη Παπακωνσταντίνου, αντιπροτείνουν στην εισήγηση της κας Δημάρχου τη λειτουργία Τμήματος Αρχειονομίας, Βιβλιοθηκονομίας και Συστημάτων Πληροφορικής στην Δημοτική Κοινότητα Μάνδρας, τη λειτουργία Τμήματος Διοίκησης Τουρισμού στην Τοπική Κοινότητα Βιλίων και τη λειτουργία του Τμήματος Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών στη Δημοτική Κοινότητα Ερυθρών. 

στ) Το Δημοτικό Συμβούλιο, αποφασίζοντας κατά πλειοψηφία, απορρίπτει την πρόταση των δύο ανεξάρτητων δημοτικών συμβούλων και αποδέχεται την εισήγηση της κας Δημάρχου.

Όλα όσα προαναφέρονται και που αφορούν στη καταγραφή των απόψεων και των βουλήσεων των αιρετών τοπικών αρχόντων μας, αποτελούν αλήθειες, που δεν επιδέχονται οποιασδήποτε διαφορετικής ερμηνείας. Σε κάθε περίπτωση και με λιγότερα λόγια αποτυπώνουν ποιοι θέλουν και ποιοι δεν θέλουν τη  λειτουργία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής στο Κριεκούκι.

Ο αγώνας για την ίδρυση και λειτουργία του Τμήματος Επιστημών Οίνου, Αμπέλου και Ποτών, της Σχολής Τροφίμων του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, στη Δημοτική Κοινότητα Ερυθρών, συνεχίζεται αποκλειστικά και μόνον από εννέα (9) συλλογικούς φορείς του χωριού, οι οποίοι, με την από 05.03.2018, αίτηση – αναφορά τους προς το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων και την Περιφέρεια Αττικής αξιώνουν και διεκδικούν την ικανοποίηση του εύλογου και κοινωνικά δίκαιου αιτήματος για τη λειτουργία του προαναφερόμενου Τμήματος στο φυσικό του χώρο: Στο Κριεκούκι.

Κριεκούκι 25 Μαΐου 2018

Παναγιώτης Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας

         

Επιτήδειοι ουδέτεροι (λουλουδάκια κι αρκουδάκια)

Τους “βλέπουμε” συχνά – πυκνά να αναρτούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (κυρίως στο facebook) φιλοφρονήσεις σε φίλους τους, ευχές σε εορτάζοντες, δηλώσεις θαυμασμού για οικεία τους πρόσωπα, εκφράσεις αγαλλίασης για τις ομορφιές του φυσικού περιβάλλοντος, αλλά και αναφορές στα θετικά του χαρακτήρα τους. Οι αναρτήσεις αυτές, προκειμένου να γίνουν ελκυστικές και να αποσπάσουν περισσότερα “μου αρέσει” (like) συνήθως συνοδεύονται από φωτογραφίες στις οποίες απεικονίζονται κυρίως διάφορα είδη λουλουδιών και ζώα μικρής ηλικίας, κατά προτίμηση μάλιστα αρκουδάκια. Οι αναρτήσεις των προσώπων αυτών περιορίζονται στις προαναφερόμενες αναφορές, χωρίς να θίγουν ζητήματα ευρύτερου κοινωνικού ή πολιτικού ενδιαφέροντος, είτε αυτά αφορούν θέματα εθνικής κλίμακας υποθέσεων, είτε θέματα τοπικών προβλημάτων. Με λίγα λόγια οι αναφορές τους φέρονται να είναι “ουδέτερες”, χωρίς να περιέχουν έστω και μία “στάλα” κριτικής άποψης για τα μεγάλα ή τα μικρά προβλήματα, που απασχολούν την πολύπαθη Ελληνική κοινωνία.

Η διαπίστωση αυτή, δεν θα μου προσέλκυσε το ενδιαφέρον, αν αφορούσε γενικά τους χρήστες των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, δεδομένου ότι οι αναρτήσεις της μορφής και του περιεχομένου αυτού, φαίνεται, ότι μέσα στο κλίμα της απάθειας και της αδιαφορίας, να επικρατούν.

Στην προκειμένη περίπτωση, αυτό, που μου κέντρισε το ενδιαφέρον, αποτελεί το γεγονός, ότι πρόκειται για πρόσωπα, που είτε έχουν εκλογικά αναδειχθεί σε αιρετές θέσεις της τοπικής διοίκησης, είτε διεκδικούν την ανάδειξη αυτή. Δηλαδή, πρόκειται για πρόσωπα, που φέρονται να ενασχολούνται με ζητήματα διαχείρισης τοπικών υποθέσεων, ή με πιό απλά λόγια με τη δημοτική πολιτική.

Παρά την ενασχόληση τους αυτή, τα πρόσωπα αυτά αποφεύγουν, ιδιαίτερα κατά το τελευταίο χρονικό διάστημα, κατά τις αναρτήσεις τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είτε να καταθέτουν τις απόψεις τους, είτε να ασκούν κριτική, είτε γενικότερα να παίρνουν θέση για μία σειρά από ζητήματα μείζονος ενδιαφέροντος, που αφορούν το Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας. Το είδος των αναρτήσεων αυτών, προδίδει ότι το ενδιαφέρον των προσώπων αυτών επικεντρώνεται στην προσέλκυση αυριανών ψηφοφόρων, μέσω δημοσίων φιλοφρονήσεων, εκφράσεων θαυμασμού και αυτοθαυμασμού και κοινότοπων άχρωμων  δηλώσεων, χωρίς να θίγεται ούτε ένα θέμα κοινωνικού, ευρύτερου ή τοπικού ενδιαφέροντος. 

Έτσι τα πρόσωπα αυτά, κινούμενα σε ένα χαμηλότατο επίπεδο δημοσίων σχέσεων, οικοδομούν το προφίλ τους,  επιδιώκοντας να γίνουν όσο δυνατόν αρεστοί, χωρίς παράλληλα να μας κάνουν γνωστές τις απόψεις για μία σειρά από ζητήματα, για τα οποία φέρονται ότι θα ασχοληθούν όταν θα καταλάβουν, τα πολυπόθητα, γι αυτούς δημόσια αξιώματα.

Το φαινόμενο αυτό, που σχετίζεται με την συγκεκριμένη πρακτική, το έχουμε ξαναζήσει. Τα πρόσωπα αυτά, μόλις καταλάβουν δημόσιες αιρετές θέσεις, παθαίνουν σύνδρομο αλαλίας και απραξίας και μετατρέπονται σε άβουλους και βωβούς εκπροσώπους μας, που περιορίζονται να ψηφίζουν άκριτα για το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας.

Ας μη πέφτουμε λοιπόν στην παγίδα των ελκυστικών και τάχα μου ουδέτερων αναρτήσεων των συγκεκριμένων προσώπων. Σκοπός τους δεν είναι μόνο η αυτοπροβολή τους για επίτευξη θετικών εκλογικών αποτελεσμάτων, αλλά και η αναπαραγωγή ενός πολιτικού συστήματος, που ουσιαστικά βάλει κατά της πραγματικής δημοκρατίας και της ουσιαστικής προκοπής του τόπου μας.

Ας στείλουμε λοιπόν  στον αγύριστο τα πρόσωπα αυτά, μαζί με τα πλαστικά  λουλουδάκια και τα λούτρινα αρκουδάκια τους, που τα συντοφεύουν στην γενικότερη ανυπαρξία τους.....

Κριεκούκι 23η Μαΐου 2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας

Ο Δήμος καταρρέει και η κοινωνία αντιδρά

Αποτελεί  κοινή παραδοχή, που δεν επιδέχεται πλέον αμφισβήτηση, ότι ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας, που προήλθε από την συνένωση τεσσάρων Ο.Τ.Α., στο πλαίσιο της εφαρμογής του Ν.3852/2010 (“ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ”), συγκροτήθηκε χωρίς να ληφθούν υπόψη ουσιαστικά κοινωνικο-οικονομικά και γεωμορφολογικά κριτήρια και χωρίς να συντρέχουν οι στοιχειώδεις θετικές προϋποθέσεις ως προς την διαχειριστική του επάρκεια. Ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας, αποτελεί ένα διοικητικό τερατούργημα, που γεννήθηκε σε συνθήκες κρίσης, με μαμή το πελατειακό αποικιακό κράτος, με σκοπό να εξυπηρετήσει μωροφιλόδοξες επιθυμίες βλαχοδημαρχιακών παραγόντων.

Σήμερα, 8 περίπου χρόνια, μετά, ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας, των 2 Δημοτικών (Μάνδρας και Ερυθρών) και των 2 Τοπικών Κοινοτήτων (Βιλίων και Οινόης), των 23 αναγνωρισμένων οικισμών μετά των λοιπών αυθαίρετων “οικιστικών πυκνώσεων”, με έκταση 426,197 τετραγωνικών χιλιομέτρων και με απογεγραμμένο, κατά το έτος 2011, πληθυσμό 17.885 κατοίκων, αποδεδειγμένα αδυνατεί να ανταποκριθεί όχι μόνο στις απαιτήσεις  των κατοίκων του για τη λειτουργία ενός σύγχρονου διοικητικού φορέα, που θα συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη του τόπου, αλλά ακόμη και στις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του έναντι αυτών.

Μεγάλα ζητήματα, που σχετίζονται με την εκτέλεση έργων υποδομής υψηλής κοινωνικής  σημασίας (λ.χ.ολοκλήρωση αποτελεσματικών αντιπλημμυρικών έργων σε όλη την εδαφική περιφέρεια), με τις αρνητικές επιπτώσεις της εφαρμογής του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αττικής, με το χωροταξικό σχεδιασμό, με την προστασία του φυσικού περιβάλλοντος και του ιστορικού τοπίου, με την αναπτυξιακή προοπτική με βάση τις ιδιαιτερότητες της κάθε κοινότητας στο πλαίσιο της ενδοδημοτικής συνοχής, με την ενδοδημοτική αποκέντρωση και την τοπική δημοκρατία, αντιμετωπίζονται με παγερή αδιαφορία από τις δημοτικές αρχές από το έτος 2011 και μετέπειτα. 

Η προαναφερόμενη έλλειψη ουσιαστικού ενδιαφέροντος εκ μέρους των δημοτικών αρχών, τροφοδότησε και τροφοδοτεί την διαχειριστική ανεπάρκεια του Δήμου, και σε συνδυασμό με αυτήν, δημιούργησε  συνθήκες οριακής λειτουργίας της δημοτικής διοικητικής δομής. Σήμερα πλέον και μετά το φονικό και καταστροφικό φαινόμενο της 15ης Νοεμβρίου 2017, έχουν ξεπεραστεί και τα όρια αυτά και η διοικητική δομή του Δήμου μας τελεί σε συνθήκες κατάρρευσης. Στα προυφιστάμενα προβλήματα προστέθηκαν αυτά της καταστροφής, δημοσίων και ιδιωτικών υποδομών και συγκοινωνιακού δικτύου, που έχουν προκαλέσει αρνητικές επιπτώσεις όχι μόνο στην πολύπαθη πόλη της Μάνδρας, αλλά και στις περιφερειακές κοινότητες και τους οικισμούς, που ακολουθούν πλέον τον οδυνηρό δρόμο του μαρασμού και της παρακμής.

Σε συνθήκες πλέον διοικητικής κατάρρευσης, η μεν Δημοτική Αρχή αδυνατεί να δημιουργήσει προϋποθέσεις οργανωτικής ανάκαμψης του Δήμου, περιοριζόμενη σε πράξεις διαχείρισης κοινωνικού παντοπωλείου, η δε αντιπολίτευση, μείζων και ελλάσων, μονίμως πλέον απούσα, όχι μόνο κατά τις συνεδριάσεις των δημοτικών συμβουλίων, αλλά και  από τα προβλήματα των τοπικών κοινωνιών, πλέει στα πελάγη της ανυπαρξίας της.

Μπροστά σ’ αυτή τη θλιβερή και χωρίς καμία προοπτική, για τόπο κατάσταση, οι συλλογικοί φορείς του Δήμου μας, δεν φαίνεται να μένουν απαθείς. Με πρωτοβουλία του κοινωνικά υπερδραστήριου συλλόγου κατοίκων των Εργατικών Κατοικιών “Η ΝΕΑ ΕΛΒΕΤΙΑ” και του νεοσύστατου συλλόγου κατοίκων για την αντιμετώπιση των φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών “Η ΑΙΓΙΔΑ”, διοργανώνεται την Κυριακή 13.05.2018 και ώρα 6 μ.μ., στην αίθουσα του συλλόγου κατοίκων Παλαιοκουνδούρων (Αγία Σωτήρα), συνάντηση – σύσκεψη των συλλογικών φορέων του Δήμου μας. Σκοπός της συνάντησης - σύσκεψης αυτής είναι η καταγραφή των μεγάλων προβλημάτων, που αντιμετωπίζει ο τόπος μας και η οργανωμένη και συγκροτημένη δράση για την διεκδίκηση της επίλυσης τους.

Με την πρωτοβουλία αυτή δεν καταγράφεται μόνον η ανησυχία των συλλογικών φορέων, αλλά κυρίως η θέλησή τους, να αγωνιστούν για μία θετική προοπτική του τόπου μας, χωρίς να υποκαταστήσουν τη Δημοτική Αρχή στο θεσμικό της ρόλο. Καταγράφεται κυρίως η απόφαση  των ενεργών πολιτών του Δήμου μας, να αγωνιστούν, μέσα από οργανωμένες διαδικασίες κοινωνικού ελέγχου, για να μπορέσει και αυτός ο τόπος να ανακάμψει και να ακολουθήσει το δρόμο της κοινωνικής προκοπής.

Αναμένουμε.....

Κριεκούκι 13.05.2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας

Από τον ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ στον ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ μία.....γόπα δρόμος.

Πριν από λίγες ημέρες δημοσιεύθηκε το σχέδιο νόμου, που αφορά μεταρρυθμίσεις του θεσμικού πλαισίου της τοπικής διοίκησης, όπως αυτή λειτουργεί στο πλαίσιο του γνωστού προγράμματος «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ». Η κυβέρνηση μάλιστα προκειμένου να δώσει έμφαση στο μεταρρυθμιστικό πνεύμα των σχετικών νομοθετικών αλλαγών, «βάφτισε» το σύνολο των προτεινόμενων μεταβολών ως πρόγραμμα «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ 1». 

Όμως, οι προτεινόμενες μεταβολές με το πρόγραμμα «ΚΛΕΙΣΘΈΝΗΣ 1», πρόκειται πράγματι να επιφέρουν πραγματικές αλλαγές στο ισχύον πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», ειδικότερα ως προς την  ενδοδημοτική αποκέντρωση και την τοπική δημοκρατία;

Το ερώτημα αυτό θεωρείται εκ των πραγμάτων ουσιώδες και κρίσιμο δεδομένου, ότι μετά την εφαρμογή του προγράμματος «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ» και την αναγκαστική συνένωση δήμων, προέκυψαν οι δημοτικές και οι τοπικές κοινότητες, τα όργανα των οποίων (συμβούλια), είχαν και έχουν μη αποφασιστικές αρμοδιότητες, πράγμα που οδηγούσε άμεσα στον περιορισμό της λαϊκής κυριαρχίας και στην παράλληλη διαμόρφωση ενός αυταρχικού δημαρχοκεντρικού μοντέλου τοπικής διοίκησης. Αποτέλεσμα της ήδη διαμορφωμένης κατάστασης αυτής, είναι, μεταξύ άλλων η αναπτυξιακή υποβάθμιση και ο κοινωνικός μαρασμός των, απομακρυσμένων από το διοικητικό κέντρο, δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα του προαναφερόμενου αποτελέσματος συνιστά για την περιφέρεια Αττικής η περίπτωση του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, όπου οι πρώην Ο.Τ.Α. Ερυθρών, Βιλίων και Οινόης, έχουν μεταβληθεί σε κοινότητες των οποίων οι τοπικές κοινωνίες βιώνουν, καθημερινά πλέον, συνθήκες λειτουργικής απορρύθμισης και αναπτυξιακής υποβάθμισης.

Πριν από ένα περίπου χρόνο,η κυβέρνηση διαπιστώνοντας τις αδυναμίες του καλλικρατικού μοντέλου, ανέθεσε σε επιτροπή σύνταξη πρότασης για την αναθεώρηση του καλλικρατικού μοντέλου τοπικής διοίκησης. Η επιτροπή συνέταξε και δημοσιοποίησε σχετικό πόρισμα, το οποίο, ως προς τη λειτουργία των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων, προέβλεπε μεταξύ άλλων και τα εξής:

Α) Τα συμβούλια των κοινοτήτων θα είχαν όχι μόνο τις  συμβουλευτικές και γνωμοδοτικές αρμοδιότητες, που προέβλεπε ο «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», αλλά και αποφασιστικές αρμοδιότητες  σε θέματα, που αφορούν, τη συντήρηση οδών και κοινοχρήστων χώρων, τη κυκλοφορία και τη συγκοινωνία, την περισυλλογή αδέσποτων ζώων και κυρίως την εκτέλεση νέων έργων στο πλαίσιο εφαρμογής του δημοτικού τεχνικού προγράμματος και του προϋπολογισμού, που θα καταρτίζονταν με βάση σχετικές αποφάσεις των συμβουλίων των κοινοτήτων.

Β) Όλες οι αρμοδιότητες της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής, οι οποίες θα ασκούνταν σε επίπεδο κοινότητας , όπως λ.χ. λήψη αποφάσεων για θέματα καθορισμού χρήσεων γης, προστασίας περιβάλλοντος , εφαρμογή Γενικού Πολεοδομικού Σχεδιασμού κλπ , θα περιέρχονται στα συμβούλια των κοινοτήτων.

Γ) Τα συμβούλια των κοινοτήτων θα είχαν τη δυνατότητα να εκδίδουν και κανονιστικές πράξεις.

Δ) Ως όργανο κοινωνικού και διοικητικού ελέγχου προτεινόταν η Συνέλευση των Κατοίκων της κοινότητας.

Οι, με βάση το πόρισμα, προτάσεις της επιτροπής, ως προς την ενδοδημοτική αποκέντρωση, την διοικητική αναβάθμιση των συμβουλίων των κοινοτήτων και το θεσμικό ελεγκτικό ρόλο των συνελεύσεων των κατοίκων, προκάλεσε έντονες αντιδράσεις από την Κεντρική Ένωση Δήμων Ελλάδας (Κ.Ε.Δ.Ε.), όπου κυριαρχεί η βλαχοδημαρχιακή αντίληψη και κουλτούρα ως προς την άσκηση τοπικής διοίκησης. Ειδικότερα μάλιστα δήμαρχοι, διαβλέποντας ότι σε περίπτωση εφαρμογής των προτάσεων της επιτροπής θα κατέρρεε το καλλικρατικό δημαρχοκεντρικό σύστημα διοίκησης, έκαναν λόγο για «ακυβερνησία».

Τελικά, ένα χρόνο περίπου μετά, οι αντιδράσεις αυτές φαίνεται ότι «έπιασαν τόπο». Η κυβέρνηση, αδιαφορώντας για τις προτάσεις της επιτροπής, ως προς την ενδοδημοτική αποκέντρωση, κατάρτισε το νέο πρόγραμμα «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ», παρέχοντας ουσιαστικά μόνο συμβουλευτικές και γνωμοδοτικές αρμοδιότητες στα συμβούλια των κοινοτήτων. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι με τις διατάξεις άρθρου 84 του σχεδίου νόμου, με μηδαμινές έως και ελάχιστες, διάφορες, επαναλαμβάνονται οι διατάξεις του άρθρου 83 του Ν.3852/2010 («ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ»).

Κατά τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση «λησμονώντας» τις προγραμματικές της θέσεις για  την ενδοδημοτική αποκέντρωση και τη συμμετοχική δημοκρατία ως έκφραση της λαϊκής κυριαρχίας, παραδίδει ως βορά τις δημοτικές και τοπικές κοινότητες στο αυταρχικό δημαρχοκεντρικό σύστημα, εγκαταλείποντας τις στο έλεος της πλήρους διοικητικής απορρύθμισης και του κοινωνικού μαρασμού. 

Και εφόσον Κ.Ε.Δ.Ε. και κυβέρνηση έλυσαν το ζήτημα της διοικητικής μεταρρύθμισης σε βάρος της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας, μπορούν πλέον ανενόχλητες να ερίζουν για το εκλογικό σύστημα και για τα «αποτελεσματικά συστήματα τοπικής διακυβέρνησης».

Κατά τα λοιπά εμείς, που εξακολουθούμε να ζούμε στις απομακρυσμένες δημοτικές και τοπικές κοινότητες, θα «απολαμβάνουμε» την υποβάθμιση, έχοντας «διακοσμητικά» διοικητικά χειραγωγούμενα συμβούλια και προέδρους τους, που θα «βουλιάζουν» στην θεσμική τους ανυπαρξία. Εμείς λοιπόν που εξακολουθούμε να ζούμε στις απομακρυσμένες δημοτικές και τοπικές κοινότητες, το μόνο που έχουμε να πούμε στην κυβέρνηση και στην Κ.Ε.Δ.Ε. είναι ότι, παρά τα όσα κατά καιρούς διατυμπανίζουν, τελικά η απόσταση μεταξύ του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ» και του «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ» είναι μία γόπα δρόμος………

Κριεκούκι 5η Μαΐου 2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλλιας

Ο Εχετλαίος του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας

Ετος 490 π.χ., μήνας Σεπτέμβριος, Μαραθώνας. Μία τεράστια στρατιωτική δύναμη αποτελούμενη από 120.000 άνδρες αποβιβάζεται στην παραλία του Μαραθώνα με σκοπό την εισβολή και την κατάληψη της πόλης – κράτους της Αθήνας. Πρόκειται για την εμπροσθοφυλακή της μοναδικής υπερδύναμης της εποχής, της Περσικής Αυτοκρατορίας, που αναζητώντας πρόσβαση στην Ευρωπαϊκή ήπειρο, επιχειρεί να συντρίψει τις Ελληνικές πόλεις – κράτη, που στέκονται εμπόδιο στους στρατηγικούς επεκτατικούς της σχεδιασμούς. Απέναντι στην στρατιωτική δύναμη αυτή, ορθώνει το ανάστημά του ο ελληνικός συμμαχικός στρατός αποτελούμενος από 10.000 Αθηναίους και 1.000 Πλαταιείς. 

Η στρατηγική ιδιοφυΐα του Μιλτιάδη και κυρίως η ακλόνητη θέληση των Ελλήνων για ελευθερία και η αποφασιστικότητα που επιδεικνύουν στο πεδίο της μάχης, οδηγούν τον, μέχρι τότε, ατρόμητο Περσικό στρατό στην πρώτη, στρατηγικής σημασίας, ήττα του. Καθοριστικής σημασίας στην μεγάλη αυτή νίκη αποτέλεσε η συμμετοχή των οπλιτών, που κοινωνικά προέρχονταν από τα ανερχόμενα λαϊκά στρώματα, που στήριζαν σθεναρά την Αθηναϊκή Δημοκρατία.

Η επιτυχής, για τον συμμαχικό Ελληνικό στρατό, έκβαση της μάχης δίκαια χαρακτηρίστηκε κοσμοϊστορικής σημασίας, δεδομένου ότι έδωσε στις ελληνικές πόλεις κράτη  την ευκαιρία να επιζήσουν για τρεις τουλάχιστον επιπλέον δημιουργικούς αιώνες, όποτε και ανάπτυξαν αξιόλογο πολιτισμό, στη βάση του οποίου διαμορφώθηκε ο λεγόμενος  δυτικός πολιτισμός.

Τη στρατιωτική ικανότητα και αποτελεσματικότητα, που επέδειξε, κατά τη μάχη του Μαραθώνα,  ο ελληνικός συμμαχικός στρατός, θέλησαν κάποιοι στη σύγχρονη περίοδο να αμφισβητήσουν ή ακόμη και να απαξιώσουν κάνοντας χρήση του μύθου του Εχετλαίου. Αξιοποιώντας σχετική αφήγηση του περιηγητή Παυσανία, αρνητές της ιστορικής πραγματικότητας, που κινούνται στο χώρο της θεωρίας των συνομωσιών, ισχυρίζονται στην προκειμένη περίπτωση τα εξής: Σε μία κρίσιμη στιγμή της μάχης και ενώ η ζυγαριά της νίκης έγερνε προς τους Πέρσες, εισέρχεται, ίσως και από άλλη χρονική διάσταση (!!!) στο πολεμικό πεδίο ένας γιγαντόσωμος στρατιώτης, με περίεργη για την εποχή ενδυμασία, με μεγάλη γενειάδα, που κρατούσε ένα επίσης περίεργο όπλο που εξαπόλυε αστραπές. Ο στρατιώτης αυτός ήταν ο Εχετλαίος, ο οποίος με τη χρήση του όπλου του, που σπέρνει τον όλεθρο και τον πανικό στον Περσικό αυτοκρατορικό στρατό, ανατρέπει, υπέρ του Ελληνικού συμμαχικού στρατού την εξέλιξη της μάχης και κατ’ αυτόν τον τρόπο συμβάλλει αποφασιστικά στην νικηφόρα έκβασή της. Πρόκειται φυσικά για καλλιεργούμενο μύθο, που χρησιμοποιεί την παρουσία του Εχετλαίου ως από μηχανής θεό, χωρίς όμως μέχρι σήμερα να ανατρέψει την ιστορική πραγματικότητα.

Έτος 2018 μ.χ., μήνας Μάιος, Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας. 5 ½ περίπου μήνες μετά την φονική και καταστροφική πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου 2017, οι κάτοικοι, όχι μόνο της πολύπαθης πόλης της Μάνδρας, αλλά και ολόκληρου του Δήμου, έχουν να αντιμετωπίσουν σωρεία προβλημάτων, που είτε έχουν προκύψει ως συνέπειες του πλημμυρικού φαινομένου, είτε έχουν οξυνθεί εξ αιτίας του. Κατεστραμμένες κατοικίες και δημόσιες υποδομές, συντελεσμένη υποβάθμιση της καθημερινής ζωής των κατοίκων, κατεστραμμένο οδικό δίκτυο με σημαντικές κοινωνικο οικονομικές αρνητικές επιπτώσεις για τις ορεινές κοινότητες και οικισμούς και  κατάρρευση των δημοσίων και δημοτικών δομών, αποτελούν τις πλέον σημαντικές ψηφίδες στο παζλ των προβλημάτων αυτών. Προβλήματα, που προστίθενται σε αυτά, που έχουν γεννηθεί από το καλλικρατικό τερατούργημα και το αυταρχικό δημαρχοκεντρικό σύστημα και στα οποία, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνονται, η μη διάθεση πόρων για έργα υποδομής κυρίως στη δημοτική περιφέρεια, η απαξίωση της δημοτικής περιουσίας, η υποβάθμιση του φυσικού περιβάλλοντος και του ιστορικού τοπίου και πολλά άλλα.

Με λίγα λόγια ο κάτοικος του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, αντιμετωπίζει, μεταφορικά, μία εισβολή πολλαπλών προβλημάτων, ανάλογη με την εισβολή του Περσικού αυτοκρατορικού στρατού, που αντιμετώπισε στον Μαραθώνα, πριν από 2.500 περίπου χρόνια, ο Ελληνικός συμμαχικός στρατός. 

Για να αντιμετωπίσουμε, με επιτυχία και αποτελεσματικότητά, την εισβολή αυτή, ως δημότες και κάτοικοι του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, θα πρέπει να ενεργήσουμε, μιμούμενοι αναλόγως, την τόλμη και αποφασιστικότητα, που επέδειξε ο συμμαχικός ελληνικός στρατός στη μάχη, οργανωμένοι, συντονισμένοι αλλά και συσπειρωμένοι είτε σε συλλογικότητες, είτε σε θεσμούς έστω και περιορισμένης συμμετοχής, να αγωνισθούμε πεισματικά και με επιμονή, για τον καθολικό εντοπισμό των προβλημάτων, για την αναγκαία και σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες ιεράρχηση τους και για την διεκδίκηση της επίλυσης τους. Κοντολογίς μόνον ο δικός μας συλλογικός και κινηματικός αγώνας θα φέρει τις επιθυμητές λύσεις για τα σημαντικά  προβλήματα, που ταλανίζουν τις τοπικές κοινωνίες του Δήμου μας.

Τούτο σημαίνει επίσης ότι δικός μας αγώνας, θα πρέπει να είναι σε τέτοιο  βαθμό συγκροτημένος και αποτελεσματικός, που «αναγκαστικά» θα λαμβάνεται σοβαρά υπόψη κατά τη  διαδικασία διαμόρφωσης και λήψης αποφάσεων των οργάνων της τοπικής, περιφερειακής και κεντρικής διοίκησης, που ούτως ή άλλως οφείλουν να υπηρετούν τη λαϊκή θέληση.

Κάθε άλλος τρόπος ή διαδικασία επίλυσης των προβλημάτων, που μας απασχολούν και που δεν σχετίζεται με τη λαϊκή διεκδίκηση και απαίτηση, σε καμία περίπτωση δεν υπηρετεί τις επιτακτικές κοινωνικές μας ανάγκες και συνεπώς ούτε το δημόσιο συμφέρον.

Το τελευταίο χρονικό διάστημα, μέσα στον ορυμαγδό των προβλημάτων, που αντιμετωπίζουμε, διαπιστώνουμε παράλληλα την  «εισβολή» στο προσκήνιο διαφόρων αυτόκλητων παραγόντων, που επικαλούμενοι ίδιες καλές προθέσεις και προσωπικές επιτυχίες, υπόσχονται επιλύσεις και προοπτικές, αξιώνοντας όμως ως όρο εκπλήρωσης  την εκλογική ανάδειξη τους στο ύπατο αιρετό τοπικό αξίωμα, δηλαδή να εκλεγούν δήμαρχοι. Πρόκειται για μικροπολιτικές φιγούρες, οι οποίες προβάλλουν στο θλιβερό κοινωνικό τοπίο του Δήμου μας, απαιτώντας την ψήφο των πολιτών, παρά το ότι ουδεμία συνεισφορά είχαν και έχουν ως προς την επίλυση των προβλημάτων μας, τα οποία φυσικά και αγνοούν και παρά το ότι δεν γνωρίζουν ούτε στοιχειωδώς ακόμη και την γεωγραφία της περιοχής, θεωρώντας λ.χ. ότι το Κριεκούκι ανήκει στην Θήβα και όχι στο Δήμο μας. Πρόκειται για παράγοντες, που όψιμα ανακάλυψαν την αξία της πολιτικής τους συνεισφοράς, αφήνοντας όμως αδιευκρίνιστα τα πραγματικά κίνητρα της πρωτοβουλίας τους.

Πρόκειται, με λίγα λόγια για το φαινόμενο του Εχετλαίου του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, όπου στην προκειμένη περίπτωση ο μυθικός αυτός ήρωας εισβάλλει στο προσκήνιο, όχι για να μας σώσει ως από μηχανής θεός από τον Περσικό αυτοκρατορικό στρατό, αλλά από τα τοπικά μας προβλήματα. 

Στην περίπτωση της μάχης του Μαραθώνα, την ιστορία την έγραψαν οι οπλίτες των λαϊκών στρωμάτων της αθηναϊκής δημοκρατίας και ο μύθος του Εχετλαίου στάθηκε ανήμπορος να απαξιώσει  την καθοριστική συνεισφορά τους. Στην περίπτωση του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας την ιστορία καλούμαστε να γράψουμε εμείς οι δημότες  και οι κάτοικοι του και κανένας Εχετλαίος , που διεκδικεί την, με υπερφυσικό τρόπο, επίλυση των προβλημάτων μας. Αλλωστε ο Εχετλαίος τόσο ως πρόσωπο, όσο και ως φαινόμενο ανήκει στο κόσμο της μυθολογίας  και απασχολεί αποκλειστικά και μόνον  αυτοδίδακτους μελετητές και ερευνητές των θεωριών συνομωσίας και σίγουρα όχι εμάς που ζούμε στον κόσμο της τρέχουσας ζοφερής πραγματικότητας……

Κριεκούκι 1η Μαΐου 2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος 

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας