Λίγες μέρες μετά την φονική και καταστροφική πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου 2017 και ενώ δεν έχουν ακόμη αντιληπτές στο συνολικό τους μέγεθος οι επιπτώσεις του πλημμυρικού φαινομένου, κάτοικοι της Μάνδρας συγκεντρώνονται για να συσκεφθούν σχετικά με την αντιμετώπιση των συνεπειών του φαινομένου αυτού. Στη συγκέντρωση αυτή, αν και κυριαρχούν ο θυμός, η οργή, η ένταση και η αγανάκτηση, συναισθήματα και ψυχικές καταστάσεις, που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια για ψύχραιμες προσεγγίσεις, «ρίχνεται» στο τραπέζι της συζήτησης η πρόταση για την ίδρυση και λειτουργία συλλόγου για την αντιμετώπιση φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών. Η συζήτηση εξελίσσεται και τελικά οι παρευρισκόμενοι, αποφασίζουν την ίδρυση και τη θέση σε λειτουργία του σωματείου με την επωνυμία «ΣΎΛΛΟΓΟΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΜΑΝΔΡΑΣ ΕΙΔΥΛΛΙΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩ98ΠΟΓΕΝΩΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΩΝ – Η ΑΙΓΙΔΑ».
Η «ΑΙΓΙΔΑ», ως σωματείο παρουσιάζει δύο βασικές ιδιομορφίες. Η πρώτη είναι ότι ουσιαστικά αποτελεί τόσο ώριμο τέκνο της οργής των συμπολιτών μας, που έμειναν απροστάτευτοι από την έλλειψη προληπτικής και αποτρεπτικής πολιτικής (αντιπλημμυρική προστασία) των αρμόδιων και συναρμόδιων φορέων τοπικής, περιφερειακής και κεντρικής διοίκησης, όσο και ώριμο τέκνο της ανάγκης συλλογικής δράσης των πολιτών έναντι φυσικών και ανθρωπογενών καταστροφών και κυρίως έναντι των πραγματικών αιτίων, που είτε τις προκαλούν, είτε τις εντείνουν. Η δεύτερη ιδιομορφία έγκειται στο γεγονός ότι πρόκειται για σωματείο με υπερτοπικό χαρακτήρα, του οποίου μέλη μπορούν να γίνουν οι κάτοικοι όλων των Δημοτικών ή Τοπικών Κοινοτήτων και του συνόλου των οικισμών του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας. Ουσιαστικά πρόκειται ιστορικά για το πρώτο, τέτοιας μορφής, σωματείο για το Δήμο μας. Αυτό, που θεωρείται συνεκτικός ιστός, για την «ΑΙΓΙΔΑ», δεν είναι ο τόπος κατοικίας των μελών, αλλά η ανάγκη αντιμετώπισης, κατά βάση κοινών προβλημάτων, που έχουν δημιουργηθεί και δημιουργούνται με σημείο γεωγραφικής αναφοράς το σύνολο της εδαφικής επικράτειας του αχανούς Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας.
Μπορεί το πλημμυρικό φαινόμενο της 15ης Νοεμβρίου 2017 να προκάλεσε ολέθριες συνέπειες στην πολύπαθη πόλη της Μάνδρας, όμως παράλληλα είχε και δυσμενείς επιπτώσεις και για τις ορεινές περιοχές του Δήμου μας. Η καταστροφή λ.χ. του οδικού δικτύου της Παλαιάς Εθνικής Οδού Αθηνών Θηβών, δεν προκάλεσε μόνο συγκοινωνιακές δυσχέρειες στο Κριεκούκι και κυρίως στα Βίλια, αλλά και συμπτώματα μαρασμού των περιοχών αυτών. Το πλημμυρικό φαινόμενο συνεπώς θα πρέπει να αντιμετωπισθεί, όχι ως πρόβλημα των κατοίκων της Μάνδρας, αλλά ως ουσιαστικό θέμα που άπτεται της επιβίωσης του συνόλου των τοπικών κοινωνιών του Δήμου μας.
Η εκδήλωση του πλημμυρικού φαινομένου και των συνεπειών, που αυτό προκάλεσε, αποκάλυψε, και μάλιστα σε όλο του το μεγαλείο, όχι μόνο την καταβαράθρωση του δημοτικού μηχανισμού και τις δομικές αδυναμίες της περιφερειακής και κεντρικής διοίκησης, αλλά κυρίως την πραγματική κατάσταση εγκατάλειψης της εδαφικής περιφέρειας του Δήμου μας στο έλεος ακραίων καιρικών φαινομένων. Φαινομένων, που δεν προκαλούνται μόνον από την κλιματική αλλαγή, αλλά και από κεντρικές πολιτικές επιλογές, που «ισοπεδώνουν» την εδαφική μας περιφέρεια. Το Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής, που μεταμορφώνει το Δήμο μας σε ζώνη εξυπηρέτησης μεταπρατικών επιχειρηματικών συμφερόντων, ο δασοκτόνος νόμος, που υπονομεύει την τεράστια χλωρίδα μας και η μετατροπή δημοτικών δασικών εκτάσεων σε συστοιχία χωματερών, υπονομεύουν το φυσικό περιβάλλον και το ιστορικό τοπίο και δεν παρέχουν καμία εγγύηση για την κατοχύρωση του δικαιώματος των πολιτών σε ασφαλή διαβίωση.
Επομένως αυτό, για το οποίο καλείται να αγωνιστεί η ΑΙΓΙΔΑ, δεν είναι απλά και μόνο η ικανοποίηση της εύλογης κοινωνικής απαίτησης για εκτέλεση αποτελεσματικών αντιπλημμυρικών έργων, αλλά κυρίως η διεκδίκηση συνολικά μίας ανάπτυξης που θα προάγει τα συμφέροντα των λαικών οικογενειών στο πλαίσιο της ανθρώπινης και αξιοπρεπούς διαβίωσης ενάντια σε σχεδιασμούς επιχειρηματικών συμφερόντων, που τα υπονομεύουν.
Και πέρα από αυτά, η ΑΙΓΙΔΑ, με δεδομένο ότι αξιώνει να αγωνιστεί για την βελτίωση των όρων της ανθρώπινης διαβίωσης, δεν μπορεί να μείνει άφωνη και άπραγη ως προς βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία παρουσιάζονται ιδιαίτερα κλονισμένα στον τόπο μας, όπως το δικαίωμα της ύδρευσης και της πρόσβασης στη δημόσια εκπαίδευση.
Η ΑΙΓΙΔΑ , λοιπόν καλείται να αγωνιστεί σε ένα πολυμέτωπο πεδίο μάχης, με άνισους και δύσκολους, όρους. Μοναδικά, πλην όμως αναντικατάστατα όπλα της, η δύναμη και δυναμική των μελών της και η συσπείρωση των τοπικών κοινωνιών και των φορέων τους στη συλλογική-κοινωνική της δράση.
Πόρτο Γερμενό 13η Ιουλίου 2018
Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος
Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου