ΠΑΝΟΥΣΗΣ ΓΚΙΟΚΑΣ: Ένα σύμβολο της κοινωνικής προόδου του χθες, που μας υπενθυμίζει την παρακμή του σήμερα.

(Το κείμενο αυτό αποτελεί επικαιροποιημένη επανάληψη του σημειώματος, που είχα αναρτήσει στις 24.04.2018, με τον τίτλο «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥΣΗ ΓΚΙΟΚΑ»).

Στις 22.08.2018, έγινε στην πλατεία Σταμούλη, στο Κριεκούκι, η τελετή των αποκαλυπτηρίων της προτομής του Πανούση Γκιόκα, η οποία αποτελεί προσφορά γνωστής εφοπλιστικής οικογένειας.

Ποιος όμως είναι ο Πανούσης Γκιόκας, για τον οποίο η Δημοτική μας Αρχή, εκδήλωσε κατά το πρόσφατο χρονικό διάστημα τόσο έντονο  ενδιαφέρον, περιποιώντας σε αυτόν μάλιστα  την τιμή της τοποθέτησης προτομής του σε δημόσιο χώρο;

Για να απαντήσουμε σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα ας επιστρέψουμε 125 περίπου πίσω στο χρόνο. 18 Ιουλίου 1893, και ενώ η Ελλάδα βρίσκεται στα πρόθυρα μίας δεινής χρεωκοπίας, λόγω της ιλιγγιώδους αύξησης του δημόσιου χρέους, εκδίδεται βασιλικό διάταγμα με το οποίο καθιερώνεται σχέδιο πόλης για το οικιστικό συγκρότημα του τότε  Δήμου Ερυθρών (που συστάθηκε το έτος 1875, μετά την απόσπαση του οικισμού του Κριεκουκίου από τον τότε Δήμο Ειδυλλίας).

Η επιλογή των Ερυθρών για την καθιέρωση και εφαρμογή σχεδίου πόλης, οφείλεται αποκλειστικά στο έντονο ενδιαφέρον και στην αγωνιστικότητα ενός αιρετού εκπροσώπου της κωμόπολης, του Πανούση Γκιόκα. Ο Πανούσης Γκιόκας, αν και άτομο με περιοριορισμένες  γνώσεις, εν τούτοις διαθέτει την πνευματική οξύτητα, την οξυδέρκεια και το υψηλό επίπεδο κοινωνικής αντίληψης, να εκτιμήσει ότι για την ανάπτυξη της κωμόπολης, που εκείνη την εποχή αποτελούσε υψηλής σημασίας συγκοινωνιακό κόμβο, απαιτείτο σύγχρονη οργάνωση του οικιστικού χώρου. Επιδεικνύοντας, σύμφωνα με τα προφορικά αφηγήματα,  επιμονή και πεισματική διάθεση για την επίτευξη του σκοπού του, κατόρθωσε να αποσπάσει όχι μόνο κυβερνητικές υποσχέσεις, αλλά και το απαραίτητο βασιλικό διάταγμα για τη θέση σε ισχύ του σχεδίου πόλης.

Όμως η αγωνιστική διάθεση του Πανούση Γκιόκα για τον οικιστικό και εν γένει κοινωνικό εκσυγχρονισμό των Ερυθρών δεν σταματά στο σημείο αυτό. Λίγα χρόνια μετά, και ενώ το σχέδιο βρισκόταν στη φάση της εφαρμογής του, ο Πανούσης Γκιόκας δίνει άλλη μία μάχη, βγαίνοντας νικητής. Οι συμπολίτες του, θεωρώντας εσφαλμένα ότι η εφαρμογή του σχεδίου πόλης θα προκαλούσε απομείωση της ακίνητης περιουσίας τους, λόγω κυρίως της διάνοιξης δρόμων, αντιδρούν εντονότατα στην υλοποίησή του. Για να τους πείσει, ο λοιδορούμενος και διωκόμενος από τους συμπολίτες του, Πανούσης Γκιόκας γκρεμίζει με τα ίδια του τα χέρια την κατοικία του, προκειμένου να διανοιγεί στο σημείο αυτό ο προβλεπόμενος από το σχέδιο πόλης δρόμος. Με την πράξη του αυτή πείθει και τους πλέον κακόπιστους συμπολίτες τους να ανεχθούν τον ποσοτικό περιορισμό των ακινήτων τους για τη διάνοιξη δρόμων και περαιτέρω να αποδεχθούν τη συνολική εφαρμογή του σχεδίου.

Με λίγα λόγια ο Πανούσης Γκιόκας, αποτέλεσε για την εποχή του, και όχι μόνο, ένα πρότυπο αιρετού εκπροσώπου, που ενδιαφερόταν για την μακροπρόθεσμη  αναπτυξιακή προοπτική του τόπου του και αγωνιζόταν για την πραγματοποίησή της χωρίς να υπολογίζει προσωπικό και πολιτικό κόστος. Ένας άνθρωπος, που αν και διέθετε περιορισμένες εγκύκλιες γνώσεις, δεν υπήρξε ποτέ ο τυπικός βλαχοδήμαρχος της εποχής του.

Όσα προαναφέρονται συνθέτουν και τον ιστορικό λόγο για το οποίο η Δημοτική μας Αρχή επιθυμεί την δημόσια τοποθέτηση της προτομής του.

Με την τοποθέτηση της προτομής  τιμάται, όχι μόνο  το πρόσωπο του Πανούση Γκιόκα, αλλά κυρίως η κοινωνική του δράση. Με το τρόπο αυτό ο Πανούσης Γκιόκας, επιστρέφει νοερά, έστω και μέσω της προτομής του για να αντικρύσει τον τόπο για τον οποίο αγωνίσθηκε.

Τι έχει να αντικρύσει λοιπόν σήμερα στον τόπο του, αλλά και σε ολόκληρο το Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας, ο Πανούσης Γκιόκας;

Ο αγωνιστής αυτός του 19ου αιώνα, έχει να αντικρύσει στον 21ο , ότι στο Δήμο μας: 

- Δεν εφαρμόζονται σχέδια πόλης ή επεκτάσεις αυτών γιατί προσκρούουν σε μικροσυμφέροντα, που παραλύουν κάθε αναπτυξιακή προοπτική

- Το πολιτικό κόστος θεωρείται το βασικό στοιχείο της λειτουργίας των αιρετών αρχόντων, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από έλλειψη οράματος και ατολμία

- Δεν υπάρχει καμία διάθεση για σχεδιασμό έργων με μακροπρόθεσμη απόδοση, παρά μόνο για κατασκευή έργων βιτρίνας

- Η πολιτική των αιρετών εκπροσώπων εξαντλείται σε παροχή ανέξοδων υποσχέσεων εκπλήρωσης ατομικών συμφερόντων 

- Ο πολίτης, μέσα από διαδικασίες χειραγώγησης, έχει κοινωνικά και πολιτικά ευνουχισθεί και έχει μετατραπεί σε πελάτη 

- Κάθε αγώνας για τη πραγματική βελτίωση της ποιότητας ζωής θεωρείται στην καλύτερη περίπτωση εχθρικός και στην χειρότερη γραφικός.

Με λίγα λόγια ο Πανούσης Γκιόκας θα αντικρύσει μία ανεπιθύμητη, γι αυτόν κατάσταση, που, πριν από 120 και πλέον χρόνια, αγωνίστηκε πεισματικά για να την ανατρέψει, αλλά αυτή με την παρέλευση του καιρού θέριεψε. Θα αντικρύσει ότι στην εποχή μας πλέον οι βλαχοδήμαρχοι είναι «μορφωμένοι» και κυκλοφορούν με Gucci, Prada, Louis Vuitton και Versace και δεν φορούν μπαλωμένα ρούχα , όπως ο ίδιος.

Αυτός λοιπόν ένας άνθρωπος της κοινωνικής προόδου του χθές, έρχεται, με τα αποκαλυπτήρια της προτομής του, να μας υπενθυμίσει την παρακμή του σήμερα, που οι περισσότεροι από εμάς αδιάφοροι βιώνουμε…….

Κριεκούκι 23η Αυγούστου  2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας 

Περί έργων και διαχειριστικής ανεπάρκειας το ανάγνωσμα

Αφορμή για το σημερινό μου σημείωμά αποτελεί επιστολή συντάκτη με τα  στοιχεία “Ε.Κ.”, που αναρτήθηκε στην σελίδα του τοπικού ηλεκτρονικού ιστοχώρου “newspull”, με ημερομηνία 19.08.2018. Με την επιστολή του αυτή, ο αγνώστων λοιπών στοιχείων, συντάκτης της, αφού εκθειάζει τη Δημοτική μας Αρχή, για την εκτέλεση μικροέργων, που αφορούν τοποθέτηση παγκακιών και ντουζιέρας στην παραλία του Πόρτο Γερμένο, στην συνέχεια κατακεραυνώνει τους όποιους πικρόχολους επικριτές των έργων αυτών ως μικρόψυχους. 

Ουδείς βέβαια αμφισβητεί την κοινωνική αξία και χρησιμότητα των προαναφερόμενων μικροέργων, που παρεμπιπτόντως κατασκευάστηκαν σε μία περιοχή, που θεριεύει η καταπάτηση δημοσίων δασικών εκτάσεων, αρχαιολογικών χώρων και αιγιαλού ως προς την οποία (καταπάτηση) ουδέν ενδιαφέρον καταπολέμησης της έχει να επιδείξει η Δημοτική μας Αρχή. Ωστόσο η τοποθέτηση των παγκακιών και η εγκατάσταση της κρουαζιέρας αποτελούν τα μόνα ή τα  αντίστοιχης κλίμακας έργα, που μπορεί να εκτελεί ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας. Οποιασδήποτε άλλης κατηγορίας και κλίμακας έργα ο Δήμος αδυνατεί να εκτελέσει, δεδομένου ότι τελεί σε διαχειριστική ανεπάρκεια, η οποία κυρίαρχα εκδηλώνεται στον τομέα της διοίκησης και εποπτείας δημοτικών έργων.

Η εν λόγω διαχειριστική ανεπάρκεια έχει προ πολλού ομολογηθεί από την δημοτική τεχνική υπηρεσία και συγκεκριμένα από το έτος 2015, όταν η εν λόγω υπηρεσία δήλωνε ανικανότητα ως προς την ανάληψη διοικητικής ευθύνης σχετικά με την  εκτέλεση των εργασιών επισκευής του κτιριακού συγκροτήματος του Γυμνασίου των Ερυθρών.

Ωστόσο όσο και αν η ομολογία θεωρείται ακόμη από πολλούς βασίλισσα των αποδείξεων, εγώ δεν προτίθεμαι να περιοριστώ σ’ αυτήν. Προκειμένου να θεμελιώσω την βασιμότητα της άποψής μου περί διαχειριστικής ανεπάρκειας του Δήμου μας θα αναφερθώ επιπροσθέτως ενδεικτικά σε τρείς (3) περιπτώσεις, που ενισχύουν καθοριστικά τη θέση μου.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΡΩΤΗ: Στις 20.09.2016 διεξάγεται διαγωνισμός για την ανάθεση εκτέλεσης των εργασιών, που αφορούν την «ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΥΔΡΕΥΣΗΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥ ΠΑΝΟΡΑΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΥ ΜΑΝΔΡΑΣ-ΕΙΔΥΛΛΙΑΣ» με προϋπολογισμό 1.746.600,00 ευρώ. Το εν λόγω έργο εκτελείται στα πλαίσια προγραμματικής σύμβασης με την Περιφέρεια Αττικής η οποία και το χρηματοδοτεί εξ ολοκλήρου . Στη συνέχεια αναδεικνύεται ανάδοχος εργοληπτική επιχείρηση, η οποία και ξεκινά την εκτέλεση των προβλεπόμενων εργασιών. Όμως η εξέλιξη και ολοκλήρωση του έργου παρακωλύεται επειδή η εργοληπτική επιχείρηση αδυνατεί να εισπράξει τις τμηματικές καταβολές του οικονομικού ανταλλάγματος (πιστοποιήσεις). Η αδυναμία αυτή εγκειται αποκλειστικά στο γεγονός ότι ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας δεν μπορεί να εξασφαλίσει πιστοποιητικό ασφαλιστικής ενημερότητας, επειδή είναι οφειλέτης ασφαλιστικών οργανισμών (!!!!).

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: Σε εκτέλεση προγραμματικής σύμβασης ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια Αττικής με το ποσό των ευρώ 4.350.000, προκειμένου να αποκαταστήσει τις ζημιές, που προκλήθηκαν στα οδοστρώματα των οδών και στα πεζοδρόμια  της πόλης της Μλανδρας, από το πλημμυρικό φαινόμενο της 15ης Νοεμβρίου 2017. Λόγω της συνδρομής  κατεπείγουσας εκτέλεσης του έργου, ο Δήμος επέλεξε τη διαδικασία, η οποία ορίζεται με βάση τις διατάξεις του εδαφίου β της παρ.2, του άρθρου 32 του Ν.4412/2016 “Δημόσιες Συμβάσεις Έργων, Υπηρεσιών και Προμηθειών”. Με τις διατάξεις αυτές ο Δήμος μπορούσε να καλέσει περιορισμένο αριθμό ενδιαφερομένων εργοληπτικών επιχειρήσεων, αρκεί να μη θιγόταν ο ελεύθερος ανταγωνισμός. Ο Δήμος προσκάλεσε τέσσερις εργοληπτικές επιχειρήσεις, από τις οποίες οι δύο  υπέβαλαν ελλιπή φάκελλο συμμετοχής, η τρίτη δεν υπέβαλε οικονομική προσφορά και η τέταρτη υπέβαλε οικονομική προσφορά υπό τη συμμετοχή της σε κοινοπρακτικό σχήμα, το οποίο όμως δεν είχε προσκληθεί κατά τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης (!!!!!). Θεωρώντας ότι κατά τον τρόπο αυτόν παραβιάστηκαν οι διατάξεις του Ν.4412/2016 και φαλκιδεύτηκε η διαγωνιστική διαδικασία, δημοτικοί σύμβουλοι της μειοψηφίας προσέφυγαν, με έγγραφη αναφορά τους, προς την Εισαγγελία Πλημμελειοδικών Αθηνών, τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης και το αρμόδιο όργανο παρακολούθησης της προγραμματικής σύμβασης.

ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΡΙΤΗ: Στις 06.06.2018, ο υπουργός Εσωτερικών,  ανταποκρινόμενος  στα αιτήματα των κατοίκων του Αλεποχωρίου, ενέκρινε την επιχορήγηση ποσού ύψους 170.000 ευρώ στο Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας  αποκλειστικά για την υλοποίηση των απαραίτητων έργων υποδομής, με σκοπό την εξ ολοκλήρου κάλυψη των αναγκών ύδρευσης της περιοχής. Στις 20.07.2018 η Οικονομική Επιτροπή με σχετική της απόφαση καθορίζει τον τρόπο εκτέλεσης της σύμβασης «Παροχή Υπηρεσιών Επεξεργασίας Νερού στο Δήμο Μάνδρας – Ειδυλλίας (Αφαλάτωση) για τις ανάγκες του Αλεποχωρίου» λόγω της κατεπείγουσας ανάγκης. Ακολουθούν αποφάσεις του ιδίου οργάνου, που αφορούν την δέσμευση πίστωσης ποσού 170.000 ευρώ, την έγκριση της μελέτης και των τεχνικών προδιαγραφών και στη συνέχεια ακολουθεί η διαδικασία ανάδειξης προσωρινού και οριστικού αναδόχου. Στις 08.08.2018 και ενώ αναμένεται η έκδοση απόφασης της Οικονομικής Επιτροπής για την κατακύρωση του διαγωνισμού κοινοποιείται η, με αριθμό Α354/2018, απόφαση της Αρχής Εξέτασης Προδικαστικών Προσφυγών, με την οποία αναστέλλεται η σχετική διαδικασία, μέχρι την εκδίκαση αίτησης ασφαλιστικών μέτρων, που έχει καταθέσει διαγωνιζόμενος επικαλούμενος παράβαση των κείμενων διατάξεων για ανάθεση έργων, υπηρεσιών και προμηθειών.

Είναι προφανές ότι με βάση τα όσα προεκτίθενται ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας τελεί σε κατάσταση διαχειριστικής ανεπάρκειας, που αντικατροπτίζεται κυρίως στον τομέα εκτέλεσης δημοτικών έργων υψίστης μάλιστα κοινωνικής σημασίας, όπως αυτά που προαναφέρονται. Παρά το ότι ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας χρηματοδοτείται από την Περιφέρεια για την εκτέλεση δημοτικών έργων στα πλαίσια υλοποίησης  προγραμματικών συμβάσεων και ως εκ τούτου δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα επιβάρυνσης του προϋπολογισμού του, εν τούτοις αδυνατεί να διαχειριστεί τα έργα αυτά. Η αδυναμία αυτή εκδηλώνεται είτε κατά την διαδικασία ανάδειξης αναδόχων εργοληπτικών επιχειρήσεων με τη παράβαση διατάξεων που αφορούν την εκτέλεση έργων, υπηρεσιών και προμηθειών και την διαφύλαξη του ελεύθερου ανταγωνισμού, είτε κατά τη διάρκεια εκτέλεσης των εργασιών με την αδυναμία ανταπόκρισης του στις συμβατικές του υποχρεώσεις. Σε κάθε περίπτωση η αδυναμία αυτή προκαλεί κοινωνικά ζημιογόνες παρακωλύσεις και καθυστερήσεις σε έργα μείζονος αναπτυξιακής σημασίας για τον τόπο μας.

Κριεκούκι 21η Αυγούστου 2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας

Οι Τσακιτζήδες του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλλιας

Ο Τσακιτζής ήταν ένας μυθικός λαϊκός ήρωας των Τούρκων και των Ελλήνων της Μικράς Ασίας, της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Πόλης, που έδρασε μεταξύ του 19ου και του 20ου αιώνα. Ο Τσακιτζής ήταν ένας αντάρτης-ληστής, υπερασπιστής των φτωχών και των κατατρεγμένων, που έκλεβε από τους οικονομικά δυνατούς για να ενισχύσει τους οικονομικά αδύνατους. Με λίγα λόγια πρόκειται για τον Ρομπέν των Δασών των προαναφερόμενων περιοχών της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Σήμερα ο Τσακιτζής ή οι Τσακιτζήδες επανέρχονται στο ιστορικό προσκήνιο ως πολιτικό φαινόμενο, που ενδημεί, όχι στις περιοχές της πάλαι ποτέ κραταιάς Οθωμανικής αυτοκρατορίας, αλλά σε αυτές της Μάνδρας Ειδυλλίας και κυρίως σε αυτήν της Δημοτικής Κοινότητας Μάνδρας.

Οι σύγχρονοι Τσακιτζήδες, που έλκουν την καταγωγή τους από τη Μάνδρα, είναι επαγγελματικά επιτυχημένοι, κινούνται στα πλαίσια αξιοσέβαστης κοινωνικής συμπεριφοράς και τον τελευταίο καιρό φέρονται να έχουν καταληφθεί από το γλυκόπικρο συναίσθημα της νοσταλγίας για τον τόπο γενετικής τους προέλευσης. Για το λόγο αυτό εμφανίζουν μία τάση ολικής κοινωνικής επιστροφής στην γενέτειρα τους, η οποία σαφώς και δεν περιορίζεται στις, μέχρι τώρα, κυριακάτικες επισκέψεις τους στις τοπικές ταβέρνες προς βρώση εδώδιμων λιχουδιών.

Πώς εξηγείται όμως αυτή η τάση ολικής επιστροφής; Φυσικά όχι μόνο με το συναίσθημα της νοσταλγίας. Το συναίσθημα αυτό στην προκειμένη περίπτωση δεν αποτελεί, παρά μία επίφαση ή ένα πρόσχημα για την επιστροφή τους αυτή. Κύρια και κινητήρια αιτία, αποτελεί η πρόθεση  για την ενασχόληση τους με τα κοινά, συμμετέχοντας μάλιστα στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές και διεκδικώντας κορυφαία αιρετά αξιώματα στην Τοπική Διοίκηση του τόπου μας.

Η αιτία επιστροφής τους ή το κίνητρο ενασχόλησής τους με τα κοινά διαμορφώθηκε στο έδαφος μίας αδιαμφισβήτητης πραγματικής κατάστασης, που δεν είναι άλλη από το περιβάλλον της διοικητικής κατάρρευσης, που επικρατεί στο Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας, ειδικότερα μάλιστα μετά τη φονική και καταστροφική πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου 2017. Το κίνητρό τους αυτό ενισχύεται και από το γεγονός ότι, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, δεν έχει εμφανισθεί μία αξιόπιστη πολιτική-προγραμματική πρόταση από τις υφιστάμενες παρατάξεις για τη διεκδίκηση της Τοπικής μας Διοίκησης.

Οδηγούμενοι από το κίνητρο τους αυτό επιχειρούν να προβάλουν δυναμικά στο τοπικό πολιτικό προσκήνιο επικαλούμενοι μάλιστα ως θετικό προσόν τη μη, μέχρι και σήμερα, ενασχόληση τους με τις τοπικές υποθέσεις και της συνεπαγόμενης αφθαρτης και άδολης πολιτικής τους παρουσίας. Το ότι πράγματι ή επιλεκτικά αγνοούν τα ουσιώδη τοπικά προβλήματα και κυρίως τις αιτίες, που τα δημιουργούν ή ότι τα όρια του Δήμου μας δεν φθάνουν, τουλάχιστον βορείως, με τη Νέα Ζωή, ή ότι Ερυθρές και Κριεκούκι είναι το ένα και το αυτό πράγμα, δεν αποτελούν, σε κάθε περίπτωση λόγο ή λόγους για να επανεξετάσουν την απόφασή τους για ολική επιστροφή.

Στην προσπάθεια τους κατ’ αρχήν  να δημιουργήσουν προγεφυρώματα και περαιτέρω να εδραιωθούν στο τοπικό πολιτικό προσκήνιο, συνδράμουν πέρα από πολιτικά πρόσωπα με κεκτημένη εμπειρία (λ.χ. δημοτικοί σύμβουλοι υφιστάμενων παρατάξεων) και άτομα ή ομάδες ατόμων, που παίζουν το ρόλο των opinion leaders, δηλαδή των διαμορφωτών θετικής κοινής γνώμης. 

Οι τελευταίοι αξιοποιώντας πλήρως τη διαχειριστική ανεπάρκεια του Δήμου μας και κυρίως τα εντονότατα προβλήματα, που έχουν δημιουργηθεί στην πόλη της Μάνδρας εξ αιτίας του πλημμυρικού φαινομένου της 15ης Νοεμβρίου 2017, προβαίνουν σε πολυποίκιλες καταγγελίες, που αφορούν πράξεις και παραλείψεις της σημερινής θλιβερής Δημοτικής Αρχής. Οι εν λόγω καταγγελίες, που γίνονται είτε με το σύστημα της διασποράς αναφορών στις γειτονιές της πόλης της Μάνδρας, είτε με την ενημέρωση των Μ.Μ.Ε., ουδέποτε περαιώνονται προς τις αρμόδιες διοικητικές ελεγκτικές αρχές, είτε γιατί δεν υπάρχουν τα απαραίτητα αποδεικτικά στοιχεία, είτε γιατί αυτοί, που τις διατυπώνουν, δεν επιθυμούν πράγματι την διοικητική τους περαίωση. Χαρακτηριστικά αναφερόμαστε σε δύο περιπτώσεις. Η πρώτη αφορά τις περίπτωσεις της εγκατάστασης του δημοτικού αμαξοστασίου και του κτιρίου του 5ου νηπιαγωγείου. Παρά το ότι κλήθηκαν τα Μ.Μ.Ε. για να προβάλλουν και να αναδείξουν, ότι οι προαναφερόμενες κατασκευές είχαν λάβει χώρα επί ρέματος και ήταν αυθαίρετες, ουδείς από τους καταγγέλοντες προέβη σε ειδικές αναφορές προς την αρμόδια πολεοδομική αρχή. Ειδική αναφορά για τα θέματα αυτά προς τις αρμόδιες ελεγκτικές  αρχές έκανε, η δημοσιογράφος Ρένα Κουβελιώτη, η Γενική Επιθεωρήτρια Δημόσιας Διοίκησης και ο Σύλλογος Κατοίκων Μάνδρας Ειδυλλίας Για Την Αντιμετώπιση Φυσικών και Ανθρωπογενών Καταστροφών  “Η ΑΙΓΙΔΑ”. Η δεύτερη αφορά την πρόσφατη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για την κατανομή οικονομικής χορήγησης προς τους πληγέντες από το προαναφερόμενο πλημμυρικό φαινόμενο. Στην προκειμένη περίπτωση οι καταγγέλοντες ανέφεραν ότι η εν λόγω κατανομή έγινε χωρίς ασφαλή αξιολογικά κριτήρια με αποτέλεσμα είτε να ευνοηθούν πρόσωπα που δεν είχαν πράγματι ζημιωθεί , είτε να αγνοηθούν πράγματι ζημιωθέντες. Η σοβαρότατη αυτή καταγγελία “εφθασε” μέχρι και τα, πανελλήνιας εμβέλειας, Μ.Μ.Ε. , χωρίς όμως την επίκληση οποιουδήποτε “στιβαρού” αποδεικτικού στοιχείου. Για αναφορά φυσικά στις αρμόδιες αρχές, ούτε λόγος να γίνεται. Η μοναδική μέχρι και σήμερα αναφορά για το συγκεκριμένο θέμα έχει γίνει από το προαναφερόμενο σωματείο “Η ΑΙΓΙΔΑ”, προς τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, με σκοπό την διερεύνηση κατ αρχήν των καταγγελλομένων.

Είναι προφανές ότι οι καταγγελίες των προσώπων αυτών, που πολλές φορές εμφανίζονται και ως “εθελοντές”, δεν αποσκοπούν στην διοικητική ή ενδεχομένως στην δικαστική τους περαίωση. Αποσκοπούν κυρίως στην ανάδειξη των σοβαρών προβλημάτων, που αντιμετωπίζει η πόλη της Μάνδρας, λόγω της πλημμύρας και της διαχειριστικής ανεπάρκειας της σημερινής Δημοτικής Αρχής (και έως εδώ πολύ καλά κάνουν), τα οποία θα τα επιλύσουν, όχι οι φθαρμένες δημοτικές παρατάξεις, που καταλαμβάνουν τα έδρανα της πλειοψηφίας και της μειοψηφίας, αλλά νέα πρόσωπα, άφθαρτα πολιτικά και επαγγελματικά επιτυχημένα, που αδιαφορώντας ακόμη και για την περαιτέρω εξέλιξη της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας και κινούμενα από το συναίσθημα της νοσταλγίας, επιστρέφουν στον τόπο τους με σκοπό να δώσουν άδολα τη μάχη για την τοπική μας ανάπτυξη και για την αποκατάσταση της όποιας κοινωνικής αδικίας. Αποσκοπούν , με λίγα λόγια να αναδείξουν τα πρόσωπα αυτά, σε ρόλους Τσακιτζήδων, που θα θυσιαστούν για την δική μας κοινωνική προκοπή.

Οι πολίτες της Μάνδρας, αλλά και των Ερυθρών, και των Βιλίων, και της Οινόης και των 23 οικισμών (γιατί υπάρχουν και αυτοί οι πολίτες, αγαπητοί νοσταλγοί και opinion leaders αυτών) ως πολίτες του ενιαίου Δήμου μας Μάνδρας Ειδυλλίας, δεν έχουν ανάγκη από Τσακιτζήδες. Αγωνιζόμενοι συνεχώς, από τα μετερίζια των τόπων μόνιμης κατοικίας και διαμονής τους, για ισόρροπη ανάπτυξη με γνώμονα την προστασία του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος καθώς και του ιστορικού μας τοπίου και με μέσα την ενδοδημοτική αποκέντρωση και τη συμμετοχή τους στα κέντρα λήψης απόφασης, που τους αφορούν, θα αναδείξουν στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές τους εκπροσώπους της Τοπικής Διοίκησης, που τους αρμόζουν.

Τυρός Κυνουρίας (λόγω διακοπών) 14η Αυγούστου 2018

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Κάτοικος Δημοτικής Κοινότητας Ερυθρών & Δημότης Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας

Ήρθε η ώρα της θεσμικής εκπροσώπησης των Οικισμών

Ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας, της Περιφερειακής Ενότητας Δυτικής Αττικής, της Περιφέρειας Αττικής, ως Ο.Τ.Α., συστάθηκε σε εφαρμογή των διατάξεων του Ν. 3852/2010, δηλαδή σε εφαρμογή του Προγράμματος Καλλικράτη, μετά από αναγκαστική συνένωση των προϋπαρχόντων Δήμων Μάνδρας, Ερυθρών και Βιλίων καθώς και της Κοινότητας Οινόης. Η έκταση του Δήμου ανέρχεται σε 426,197 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός του, σύμφωνα με την απογραφή του έτους 2011, σε 17.885 κατοίκους. Ο Δήμος αποτελείται σήμερα από δύο (2) Δημοτικές Κοινότητες (Μάνδρας και Ερυθρών)  και από  δύο (2) Τοπικές Κοινότητες  (Βιλίων και Οινόης), ενώ παράλληλα εντός των Κοινοτήτων αυτών (πλην των Ερυθρών) υφίστανται εικοσιτρείς (23) οικισμοί).

Από την ανάγνωση και μόνον των προαναφερόμενων στοιχείων εύλογα προκύπτουν ερωτηματικά και προβληματισμοί σχετικά με τον τρόπο, τη μορφή και το περιεχόμενο διοίκησής του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας,  ειδικότερα μάλιστα αν  λάβουμε υπόψη μας το αχανές της έκτασής του και την πανσπερμία των οικιστικών περιοχών. 

Μέχρι και σήμερα η εφαρμογή του προγράμματος Καλλικράτη, έχει αναδείξει ένα δημαρχοκεντρικό μοντέλο, από το οποίο απουσιάζει το στοιχείο της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης και της διοικητικής αποτελεσματικότητας. Τα Συμβούλια των Κοινοτήτων τελούν σε πλήρη αδυναμία λειτουργίας, δεν ασκούν ούτε καν το συμβουλευτικό ή γνωμοδοτικό τους έργο, ενώ σε πολλές περιπτώσεις εμφανίζονται να δρουν ως εξαρτήματα ή ως υποχείρια της εκάστοτε δημοτικής αρχής. Τούτο έχει ως κύριο αποτέλεσμα ο δημότης, είτε αυτός κατοικεί στις Κοινότητες, είτε στους Οικισμούς, να μη διαθέτει καμία ουσιαστική δυνατότητα συμμετοχής στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, που τον αφορούν  και κατά τον τρόπο αυτόν να πλήττεται η Τοπική Δημοκρατία.

Μετά την φονική και  καταστροφική πλημμύρα της 15ης Νοεμβρίου 2017, το δημαρχοκεντρικό μοντέλο τοπικής διοίκησης του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας, πέραν των φαινομένων συγκεντρωτικής λειτουργίας, εμφανίζει επιπλέον και συμπτώματα διοικητικής κατάρρευσης και αποσύνθεσης. Για αποδείξω τον ισχυρισμό μου αυτόν αρκεί να αναφερθώ στο περιεχόμενο του, με αριθμό πρωτ. 12337/24.07.2018, εγγράφου των Αντιδημάρχων Πολιτικής Προστασίας προς τους Προέδρους των Συλλόγων των Οικισμών, όπου ουσιαστικά ομολογείται η ανικανότητα του Δήμου να υλοποιήσει το όποιο σχέδιο πολιτικής προστασίας για την αντιμετώπιση των πυρκαγιών.

Η κατάρρευση του δημαρχοκεντρικού μοντέλου και η συνακόλουθη διοικητική αποσύνθεση της του Δήμου μας πλήττει ουσιαστικά κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα των πολιτών, δεδομένου ότι η υφιστάμενη τοπική διοίκηση αδυνατεί να διαχειριστεί ζητήματα υψίστης σημασίας, που σχετίζονται με την ανθρώπινη και αξιοπρεπή διαβίωση, όπως λ.χ το δικαίωμα στην ύδρευση, το δικαίωμα πρόσβασης στην εκπαίδευση, το δικαίωμα στην ασφαλή εγκατάσταση (πολιτική προστασία) κ.λ.π..

Για την αποτροπή της προαναφερόμενης παθολογικής πλέον συμπτωματολογίας και των συνεπειών της, επιβάλλεται, εκ των πραγμάτων πλέον, η ριζική αλλαγή του μοντέλου διοίκησης και η υποκατάσταση της υφιστάμενης συγκεντρωτικής λειτουργίας από μορφή ή μορφές αποκεντρωμένης διοίκησης με παράλληλη ενίσχυση της Τοπικής Δημοκρατίας.

Στην κατεύθυνση αυτή μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά η ενίσχυση της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης με την αξιοποίηση του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, όπως αυτό πλέον έχει διαμορφωθεί με την θέση σε ισχύ του Ν. 4555/2018 «Μεταρρύθμιση του θεσμικού πλαισίου της Τοπικής Αυτοδιοίκησης – Εμβάθυνση της Συμμετοχής  - Βελτίωση της οικονομικής και αναπτυξιακής λειτουργίας των Ο.Τ.Α. [Πρόγραμμα ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι]». Η αξιοποίηση του εν λόγω θεσμικού πλαισίου ( με το οποίο, οφείλω να καταθέσω, ότι εγώ προσωπικά διαφωνώ, για λόγους αρχών, στους οποίους έχω αναφερθεί σε άλλα κείμενά μου στην σελίδα αυτή) σε συνδυασμό με το προϋπάρχον πρόγραμμα «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ», παρέχει τις  εξής δυνατότητες:

1.- Ως προς τις υφιστάμενες Κοινότητες.

α) Να μεταβιβαστούν  περαιτέρω αρμοδιότητες στα Συμβούλια των Κοινοτήτων από το Δημοτικό Συμβούλιο ιδιαίτερα σε θέματα που αφορούν την κατάρτιση του Δημοτικού Προϋπολογισμού και του Τεχνικού  προγράμματος (άρθρο 86 του Ν. 4555/2018).

β) Να αναβαθμισθεί και να γίνει κυρίαρχος ο ρόλος της Συνέλευσης των Κατοίκων της Κοινότητας με τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων, που θα είναι δεσμευτικές για το Δημοτικό Συμβούλιο  (άρθρο 87 του Ν. 4555/2018).

2.- Ως προς τη συγκρότηση και λειτουργία νέων Κοινοτήτων.

α) Να ιδρυθούν, με πρωτοβουλία των κατοίκων, νέες Κοινότητες σε εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 287 παρ. 6 του Ν. 3852/2010, σύμφωνα με την οποία « Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών, Αποκέντρωσης  και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και γνώμη του οικείου δημοτικού συμβουλίου, μπορεί οικισμός, που έχει απογραφεί ως αυτοτελής να αποτελέσει τοπική ή δημοτική κοινότητα».

β) Να δημιουργηθούν οι κατάλληλες υλικές και νομικές προϋποθέσεις για να αποκτήσουν και άλλοι οικισμοί - πέραν αυτών που πληρούν τα προαναφερόμενα κριτήρια – τη δυνατότητα  να αποτελέσουν στο μέλλον Κοινότητες.

Με λίγα και πιο απλά λόγια για το Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας, απαιτείται για τις μεν υφιστάμενες Κοινότητες ενίσχυση των αρμοδιοτήτων τους και λειτουργική τους αναβάθμιση στο πλαίσιο της άμεσης δημοκρατίας, για τους δε Οικισμούς, και ειδικότερα αυτούς που πληρούν τα κριτήρια της διάταξης του άρθρου 287 παρ. 6 του Ν. 3852/2010, ανάδειξή τους σε Κοινότητες, αποκτώντας κατά τον τρόπο αυτόν θεσμική εκπροσώπηση στο πλαίσιο λειτουργίας μίας δημοκρατικής τοπικής διοίκησης.  

Η ανάγκη μεταβολής του διοικητικού μοντέλου του Δήμου Μάνδρας Ειδυλλίας,, επιβάλλει σήμερα πλέον Οικισμοί όπως η Αγία Σωτήρα και το Αλεποχώρι, που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα, που σχετίζονται με την ύδρευση, με την ανάγκη προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος

με την εφαρμογή πολεοδομικών σχεδίων ή με την ανάγκη εφαρμόσιμων και αποτελεσματικών σχεδίων πολιτικής προστασίας, να αποκτήσουν θεσμική εκπροσώπηση, με την ανάδειξη τους σε Κοινότητες.

Η θεσμική εκπροσώπηση των Οικισμών, με την ανάδειξή  τους σε Κοινότητες θα συμβάλλει όχι μόνον στην απαλλαγή μας από ένα διαχειριστικά δύσκαμπτο συγκεντρωτικό διοικητικό  μοντέλο, που τελεί μάλιστα σε συνθήκες αποσύνθεσης και κατάρρευσης, αλλά κυρίως στη μετεξέλιξη του Δήμου μας σε   

ένα ζωντανό οργανισμό με κύτταρα τους ίδιους του τους πολίτες, που θα λειτουργεί με βάση τις αρχές της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης, της τοπικής δημοκρατίας και της βιώσιμης ανάπτυξης με κεντρικό άξονα τις ανάγκες των λαϊκών οικογενειών της κάθε περιοχής.

Το σημείωμα αυτό, φυσικά δεν διεκδικεί τις δάφνες μίας πλήρως τεκμηριωμένης μελέτης, πολύ δε περισσότερο μίας επιστημονικής ανάλυσης. Διεκδικεί όμως το ρόλο εναύσματος, αυτή τη φόρα όχι για να συζητηθούν, για μία ακόμη φορά, τα θέματα της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης, αλλά για να ξεκινήσει ο αγώνας για την υλοποίησή της…………….

Κριεκούκι 4η Αυγούστου 2018  

Παναγιώτης Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας