Τη τελευταία εβδομάδα, οι κάτοικοι της βόρειας (και όχι μόνο) περιοχής του Κριεκουκίου, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα φρικαλέο θέαμα: Δεκάδες σκυλιά και γάτες κείτονταν θανατωμένα στους δρόμους της περιοχής αυτής, ενώ μερικά από αυτά ψυχορραγούσαν απελπισμένα. Οι δολοφόνοι, για μία ακόμη φορά, είχαν πραγματοποιήσει το «κοινωνικό τους έργο», χρησιμοποιώντας φόλες. Αυτή τη φορά μάλιστα, αντλώντας «δύναμη» από την αστείρευτη πηγή της κοινωνικής τους θρασύτητας, πρωτοτύπησαν επιδεικνύοντας ποιοτικά διαφορετική συμπεριφορά: Οι εγκληματίες είχαν αποθέσει τα δολερά μέσα εξόντωσης (φόλες), όχι μόνον στους χώρους των δρόμων, άλλα και σε αυλές κατοικιών, θέλοντας να επιδείξουν το απύθμενο μίσος τους όχι μόνον στα αδέσποτα, αλλά και στα δεσποζόμενα τετράποδα και στους ιδιοκτήτες των τελευταίων.
Στο σημείωμά μας αυτό, δεν προτιθέμεθα να συμβάλλουμε στην αποκάλυψη των «γνωστών – αγνώστων» δραστών, υποδυόμενοι τον Σέρλοκ Χόλμς και τον δόκτορα Γουάτσον. Αυτό αποτελεί αναπόσπαστο έργο της Αστυνομίας και της Δικαιοσύνης, που έχουν ήδη επιληφθεί για την προαναφερόμενη μαζική δολοφονία.
Σκοπός του σημειώματός μας αυτού, είναι να προβάλλουμε τον πραγματικό υπεύθυνο, όχι μόνον της τραγωδίας των αδέσποτων και δεσποζόμενων ζώων, αλλά και του φαινομένου της αγελοποίησης των εγκαταλειμμένων σκύλων, που δίνει κίνητρο στη δράση των φονιάδων.
Μια απλή ανάγνωση του άρθρου 9 του Ν.4039/2012, μας βοηθά καθοριστικά στην υλοποίηση του σκοπού μας.
Σύμφωνα λοιπόν με τη διάταξη αυτή, οι δήμοι έχουν την αποκλειστική αρμοδιότητα και ευθύνη ως προς την περισυλλογή και την διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Ειδικότερα μάλιστα, με βάση τις σχετικές διατάξεις του προαναφερόμενου άρθρου, οι δήμοι, μεταξύ άλλων, υποχρεούνται: α) να οργανώνουν την περισυλλογή και την διαχείριση των ζώων σε συνεργασία με τις φιλοζωικές οργανώσεις (παρ.1), β) να λειτουργούν δημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων, με παροχή δυνατότητας χρηματοδότησής της λειτουργίας τους από δημόσιους και ιδιωτικούς φορείς παρ.2), γ) να συγκροτούν ειδικά εκπαιδευμένα και έμπειρα συνεργεία, που να ασχολούνται με την περισυλλογή και τη διαχείριση (παρ.3), να φροντίζουν για την ομαλή επαναφορά των αδεσπότων στο φυσικό περιβάλλον (παρ.10), δ) να συγκροτούν επιτροπές παρακολούθησης του προγράμματος διαχείρισης αδέσποτων ζώων (παρ.12).
Τι από όλα αυτά, που προβλέπονται προς εφαρμογή, από το χρόνο ισχύος της σχετικής νομοθεσίας (2012), έχει μέχρι και σήμερα εφαρμοσθεί στον Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας; ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ.
Με δεδομένο ότι ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας αποτελεί μία εδαφική ημιορεινή περιφέρεια με δάση και απέραντους ελεύθερους δημόσιους χώρους, που χρησιμοποιείται κατά κόρον ως χώρος εγκατάλειψης ζώων (κυρίως σκύλων), που πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα, η έλλειψη συγκροτημένης και προγραμματικής πολιτικής εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής, προκαλεί τουλάχιστον αλγεινή εντύπωση.
Η, εκ μέρους της Δημοτικής Αρχής, έλλειψη παρεμβατικής πολιτικής στο ζήτημα της περισυλλογής και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, δεν βεβαιώνει μόνο την απουσία βούλησης για αποτελεσματική επίλυση του ζητήματος, αλλά πιστοποιεί και την μη συμμόρφωση αυτής στις νόμιμες υποχρεώσεις της, που έχει αναλάβει, με βάση τη διάταξη του άρθρου 9 του Ν.4039/2012.
Η έλλειψη αυτής της πολιτικής είναι, που δημιουργεί «εύφορο» έδαφος για την ανεξέλεγκτη πληθυσμιακή ανάπτυξη των αδέσποτων και την αγελοποίηση αυτών, εντός μάλιστα κατοικημένων περιοχών, που συμβάλλει στην δημιουργία επιθετικής και εχθρικής συμπεριφοράς προς τους ανθρώπους.
Η επιθετική συμπεριφορά των ζώων, που «κοινωνικοποιούνται» για την διασφάλιση της επιβίωσής τους με τη μορφή της αγέλης, ουδέποτε απασχόλησε σοβαρά τη Δημοτική Αρχή. Αποτέλεσε όμως, ως προς τη δήθεν αποτελεσματική αντιμετώπιση της, αιτία, άλλως κίνητρο για τη δράση των δολοφόνων. Οι δολοφόνοι, μη διαθέτοντας στοιχειώδη κοινωνική ευαισθησία, κενοί από κάθε είδους ηθική και πολιτισμική αξία, κινούμενοι από ένα αβυσσαλέο μίσος για τη ζωή και τη φύση και θεωρώντας ότι συνεισφέρουν στην εξάλειψη του φαινομένου της επιθετικής αγέλης ως προς το οποίο τα ζώα δεν φέρουν καμία ευθύνη, σπέρνουν φόλες για να δρέψουν το θάνατο.
Οι δολοφόνοι, όταν πράττουν το αδίκημά τους, όχι μόνον δεν έχουν ηθικές αναστολές, αλλά αντίθετα μάλιστα εμφορούνται και από την ιδέα ότι ενεργούν στη βάση κοινωνικά αποδεκτής συμπεριφοράς. Θεωρούν ότι ακολουθούν το δρόμο της αρετής. Της αρετής της φόλας.
Η Δημοτική Αρχή, όταν δεν ασκεί την οφειλόμενη εκ μέρους της παρεμβατική πολιτική ως προς την περισυλλογή και την διαχείριση των αδέσποτων, δίνει έδαφος στη δράση των δολοφόνων. Θεωρώντας μάλιστα τον εαυτό της ανεύθυνο για το φαινόμενο της αγελοποίησης των αδεσπότων, παραμελεί την άσκηση των καθηκόντων της, έχοντας μάλιστα την πεποίθηση ότι βρίσκεται σε σωστή κατεύθυνση. Όμως και αυτή ακολουθεί της αρετής ης φόλας. Της φόλας προς τις νόμιμες υποχρεώσεις της.
Κριεκούκι 24η Μαρτίου 2018
Παναγιώτης Κουτσουλέλος
Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου