Κατάληψη Λυκείου Ερυθρών: Μήνυμα με πολλούς αποδέκτες

Για όσους από τους συμπολίτες μας στο Δήμο Μάνδρας Ειδυλλίας δεν το γνωρίζουν, ενημερώνω ότι το κτιριακό συγκρότημα, που στεγάζει τις σχολικές μονάδες δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Ερυθρών, τελεί, από 21.01.2019, υπό κατάληψη των μαθητών του τοπικού Λυκείου. Με απόφαση του 15μελούς Συμβουλίου, που ελήφθη με συντριπτική πλειοψηφία, οι μαθητές του Λυκείου όρισαν να κορυφώσουν τον αγώνα τους για την ικανοποίηση χρόνιων αιτημάτων τους , καταλαμβάνοντας τον σχολικό χώρο.

Τα χρόνια αιτήματα των μαθητών μας, όπως αυτά αναφέρονται σε σχετική τους ανακοίνωση, σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με την επαναλειτουργία του κλειστού γυμναστηρίου, με την αποκατάσταση του ακατάλληλου κτιρίου του Γυμνασίου Ερυθρών, η μη λειτουργία του οποίου έχει προκαλέσει την αναγκαστική συστέγαση των μαθητών του Γυμνασίου και του Λυκείου , στο κτίριο του δεύτερου, υπό απαράδεκτες υγειονομικές και εκπαιδευτικές συνθήκες, με την λειτουργία χώρων δημόσιας υγιεινής, με την ανυπαρξια κυλικείου, με την  ανάγκη αναμοριοδότησης της σχολικής μονάδας ως μέτρο αντιμετώπισης των εκπαιδευτικών κενών κ.ά..

Με λίγα λόγια πρόκειται για αιτήματα, που μπορεί να σχετίζονται με προβλήματα που απασχολούν πολλές σχολικές μονάδες σε ολόκληρη την επικράτεια, πλην όμως στο Κριεκούκι σχετίζονται ειδικότερα με προβλήματα, που έχουν ανακύψει, κατά την τελευταία τετραετία, λόγω της ερήμωσης του κτιρίου του Γυμνασίου των Ερυθρών. Μίας ερήμωσης, που έχει προκληθεί λόγω της αδιαφορίας και της αδράνειας των αρμόδιων φορέων (Δήμος και “ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ Α.Ε.” – πρώην Ο.Σ.Κ.) ως προς την έναρξη και ολοκλήρωση των εργασιών αποκατάστασης του κτιριακού συγκροτήματος του Γυμνασίου Ερυθρών, που έχει κριθεί, στο σύνολο του ακατάλληλο προς δημόσια χρήση, από αρμόδιο κρατικό φορέα. Μίας ερήμωσης, που προκαλεί συνεπακόλουθες δυσμενείς συνέπειες, όπως η προαναφερόμενη αναγκαστική συστέγαση και των δύο σχολικών μονάδων σε συνθήκες συνωστισμού καθώς επίσης  και η μη λειτουργία του κλειστού γυμναστηρίου, κυλικείου και βοηθητικών χώρων. Μίας ερήμωσης, που προκαλεί ένα βαρύτατο πλήγμα στην δημόσια εκπαίδευση στο Κριεκούκι.

Η κατάληψη τόσο  ως μέσο κορύφωσης διεκδικητικού αγώνα, πέρα από πραγματική κατάσταση, αποτελεί  περαιτέρω και έκφραση αγανάκτησης των μαθητών, έναντι των αρμόδιων αυτοδιοικητικών και κρατικών φορέων, που με αποκλειστική τους υπαιτιότητα δεν επιλύουν προβλήματα, που η δική τους αδράνεια έχει προκαλέσει και που περιορίζουν τη δράση τους στην παροχή αλλεπάλληλων, πλην όμως ανεκπλήρωτων υποσχέσεων.

Παράλληλα η κατάληψη αυτή στέλνει μηνύματα και σε διάφορους αποδέκτες, Στέλνει μηνύματα σε αυτούς, που δεν ασχολήθηκαν άμεσα, έγκαιρα και αποτελεσματικά με τον εντοπισμό και την διεκδίκηση επίλυσης των προβλημάτων της σχολικής κοινότητας και που περιόρισαν την δράση τους κρύβοντας τα κάτω από το χαλί μίας επίπλαστης πραγματικότητας. Στέλνει επίσης μηνύματα και σε αυτούς, που αν και κατέχουν αιρετές θέσεις δημόσιων αξιωμάτων, ουδόλως αφουγκράσθηκαν αιτήματα για την επίλυση κραυγαλέων προβλημάτων.

Στέλνει τέλος μηνύματα σε όλους εμάς, όχι μόνο τους παροικούντες τις Ερυθρές, αλλά και στο σύνολο των κατοίκων του Δήμου μας, ότι τα προβλήματα, που μας απασχολούν, είτε μικρά, είτε μεγάλα, δεν λύνονται ούτε με συζητήσεις στα καφενεία με εικονικές εξεγέρσεις, ούτε με παρακάλια σε αυτούς, που τους έχουμε αναθέσει καθήκοντά τοπικής διοίκησης. Λύνονται με ενέργειες, που θα πρέπει να διακρίνονται από συλλογικότητα, οργάνωση, αγωνιστικό πνεύμα και αποτελεσματικότητα.

Με λίγα λόγια ο αγώνας των μαθητών του Λυκείου Ερυθρών στην συγκεκριμένη μορφή του (κατάληψη), - και ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί με τη μορφή αυτή - ως γεγονός δεν είναι απλά το βότσαλο που έπεσε στα βελτιωμένα νερά της δημόσιας ζωής του τόπου μας, διαταράσσοντάς τα. Είναι η πέτρα που έπεσε στο οικοδόμημα του τοπικού πολιτικού συστήματος, κλονίζοντάς το. Ενός τοπικού πολιτικού συστήματος, που παράγεται και αναπαράγεται στο έδαφος των βλαχοδημαρχιακών αντίληψεων,  των μηχανισμών μετατροπής αυτόβουλων πολιτών σε εκλογικούς πελάτες καθώς επίσης της κοινωνικής απάθειας και αδιαφορίας.

Λόγω συνεπώς του κοινωνικά διδακτικού χαρακτήρα του αγώνα των μαθητών  του Λυκείου Ερυθρών, δεν πρέπει να περιοριστούμε σε λεκτικές διατυπώσεις αλληλεγγύης, αλλά και να συμπαρασταθούμε έμπρακτα στον αγώνα αυτόν, αποκαθιστώντας παράλληλα και την ομαλή λειτουργία του σχολείου μας.

Κριεκούκι 27η Ιανουαρίου 2019

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος 

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας

6 ενημερωτικές ανακρίβειες της Δημοτικής Αρχής για το Γυμνάσιο Ερυθρών

Πριν από λίγες ημέρες η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής, με σχετικό της έγγραφο, που απευθυνόταν προς τις Διευθύνσεις των σχολικών μονάδων του Γυμνασίου και του Λυκείου Ερυθρών απαίτησε τη διακοπή της λειτουργίας του κλειστού γυμνασιακού γυμναστηρίου. Το γεγονός αυτό αποτελεί αφορμή για τη σύνταξη του σημερινού μου σημειώματος, με το οποίο θα επιχειρήσω να ενημερώσω τους αναγνώστες για μία πραγματική κατάσταση η οποία έχει συσκοτισθεί από τη Δημοτική Αρχή.

Στις 11 Οκτωβρίου 2018, η Δημοτική Αρχή εξέδωσε ανακοίνωση με τον τίτλο «Ασφαλές το Γυμναστήριο Ερυθρών. Παραδόθηκε για χρήση στους μαθητές και τους δημότες». Το περιεχόμενο της πομπώδους ανακοίνωσης αυτής, και ως προς τις 6 παραγράφους, που την συναποτελούν, πάσχει από ανακρίβειες , που καταταλαιπωρούν την πραγματικότητα. Ειδικότερα:

1. Ισχυρίζεται η Δημοτική Αρχή ότι: «Μετά από επίμονες προσπάθειες της Δημάρχου Μάνδρας-Ειδυλλίας Γιάννας Κριεκούκη, επιτέλους το Γυμναστήριο του Γυμνασίου Ερυθρών δόθηκε προς χρήση στους μαθητές, καθηγητές και δημότες των Ερυθρών.»

Όμως για ποιες επίμονες προσπάθειες γίνεται λόγος, αν ενδεικτικά ληφθούν υπόψη ότι: 

α) Το πρόβλημα με τη στατική ανεπάρκεια του κτιριακού συγκροτήματος του Γυμνασίου των Ερυθρών (στο οποίο περιλαμβάνεται και το κλειστό γυμναστήριο) έχει ανακύψει προ τεσσάρων (4) και πλέον ετών, χωρίς ο Δήμος, καθ όλο το χρονικό αυτό διάστημα να έχει προβεί σε καμία εργασία αποκατάστασης  ή γενικότερα τεχνικής παρέμβασης για την καθολική αποκατάσταση της λειτουργίας του συγκροτήματος.

β) Παρά το ότι, ο Δήμος Μάνδρας Ειδυλλίας έτυχε χρηματοδότησης από την Περιφέρεια Αττικής ύψους 320.000, για την κάλυψη της δαπάνης εκτέλεσης των εργασιών αποκατάστασης του κτιριακού συγκροτήματος, η Δημοτική Αρχή την αρνήθηκε αποκρούοντας την σύμπραξή του στην εκτέλεση των εργασιών αυτών. 

γ) Η Δημοτική Αρχή αντί να ασχοληθεί επιμελώς με το έργο αποκατάστασης,  επιδεικνύοντας έλλειψη διαχειριστικής και τεχνική επάρκειας, παρέπεμψε την εκτέλεσή του στην ανώνυμη εταιρεία «ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ Α.Ε.» (πρώην Ο.Σ.Κ.).

2. Ισχυρίζεται η Δημοτική Αρχή ότι: «Είναι γνωστό πως οι μοναδικοί που έχουν την αρμοδιότητα και τις τεχνικές γνώσεις να κρίνουν την ασφαλή χρήση του χώρου είναι η ΚΤΥΠ Α.Ε. και οι αρμόδιοι μηχανικοί».

Όμως ο μοναδικός αρμόδιος φορέας, που μπορεί, σύμφωνα με τον Κώδικα Βασικής Πολεοδομικής Νομοθεσίας, να κρίνει ότι έχει αρθεί η επικινδυνότητα του κτιρίου, είναι η αρμόδια κρατική επιτροπή, που προ τετραετίας έχει αποφανθεί για την επικινδυνότητα αυτή, και αφού εκτελεσθούν στο σύνολο τους οι εργασίες αποκατάστασης, η έναρξη των οποίων ουδόλως έχει λάβει χώρα έως και σήμερα. 

3. Ισχυρίζεται η Δημοτική Αρχή ότι: «΄Ετσι μετά από πολύμηνες προσπάθειες που κατεβλήθησαν τόσο από την Δήμαρχο Γιάννα Κριεκούκη όσο και από τις τεχνικές υπηρεσίες του Δήμου και μετά από πολλές αυτοψίες του χώρου, έγινε εφικτή η άρση της επικινδυνότητας του Γυμναστηρίου που μπορεί πλέον χρησιμοποιείται κανονικά.»

Όμως, πως μπορεί να έχει γίνει η άρση της επικινδυνότητας του κτιρίου, όταν δεν έχουν εκτελεσθεί στο σύνολο τους οι εργασίες αποκατάστασης και δεν έχει βεβαιωθεί αυτό από αρμόδια κρατική επιτροπή σύμφωνα με το νόμο; Αν πράγματι έχει γίνει άρση της επικινδυνότητας του κτιρίου, για ποιο λόγο η Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Αττικής, απαγόρευσε τη λειτουργία του;

4. Ισχυρίζεται η Δημοτική Αρχή ότι: «Η Δευτεροβάθμια Σχολική Επιτροπή του Δήμου Μάνδρας – Ειδυλλίας προέβη σε αντικατάσταση της στέγης του Γυμναστηρίου, αποκατάσταση των υδρορροών καθώς καθώς και την αντικατάσταση του συνόλου των υαλοπινάκων.»

Όμως ουδόλως αναφέρει αν οι εργασίες αυτές ήταν οι ικανές και αναγκαίες για την ολοκλήρωση της αποκατάστασης του κτιρίου, που θα συνεισέφεραν καθοριστικά στην ασφαλή του χρήση.

5. Ισχυρίζεται περαιτέρω η Δημοτική Αρχή ότι: «Όλα αυτά θα είχαν ολοκληρωθεί πολύ νωρίτερα αν δεν υπήρχαν κάποιοι καλοθελητές που με συνεχείς καταγγελίες και κωλυσιεργίες αντί να βοηθούν τον τόπο τους εξυπηρετούν τις προσωπικές και κομματικές τους φιλοδοξίες.»

Χωρίς ίχνος αυτοκριτικής ως προς την διαχειριστική της ανεπάρκεια, τον ερασιτεχνισμό της και την βλαχοδημαρχιακή της αντίληψη, που την διακατέχει κατά την άσκηση του διοικητικού της έργου, επιρρίπτει τις ευθύνες για την καθυστέρηση σε πολίτες που έχουν αποδεδειγμένα αγωνισθεί για την επίλυση του προβλήματος καταναλώνοντας ελεύθερο, αλλά και δεσμευμένο χρόνο. Αν πράγματι υπαίτιοι για την καθυστέρηση του έργου, πράγμα φυσικά, που ουδόλως ισχύει στην προκειμένη περίπτωση, είναι ενδιαφερόμενοι πολίτες, τότε αυτό, που βεβαιώνεται δεν είναι η πραγματική αιτία του προβλήματος, αλλά η ανικανότητα της Δημοτικής Αρχής να διαχειριστεί με αποτελεσματικότητα τις υποθέσεις, που οι δημότες της έχουν εμπιστευθεί.

6. Αναφέρει τέλος η Δημοτική Αρχή ότι: «Για την πλήρη ενημέρωση των Δημοτών των Ερυθρών πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι σύντομα θα αρχίσουν οι εργασίες του έργου που έχει ήδη δημοπρατηθεί και έχει ανατεθεί σε εργολάβο από την ΚΤΥΠ Α.Ε. για την οριστική άρση επικινδυνότητας όλων των χώρων (αίθουσες διδασκαλίας, βοηθητικός χώρος Γυμναστηρίου με πατάρι) και για το σύνολο του Γυμνασίου συνολικά σύμφωνα με την τεχνική έκθεση αυτοψίας.»

Φυσικά η Δημοτική Αρχή, παρά τα όσα ισχυρίζεται ουδόλως μας εξηγεί πως είναι δυνατόν ένα έργο, ως προς το οποίο ο σχετικός διαγωνισμός έγινε τον Οκτώβριο του έτους 2017 και η ανάθεση εκτέλεσής του τον Απρίλιο του έτους 2018, όχι μόνον να μην έχει ολοκληρωθεί, αλλά ούτε καν να έχει ξεκινήσει έως σήμερα. Ποιος είναι ο υπαίτιος σύμφωνα με Δημοτική Αρχή; Μήπως η κυβέρνηση και η «ΚΤΙΡΙΑΚΕΣ ΥΠΟΔΟΜΕΣ Α.Ε.»; Μήπως οι δύστροποι «καταγγέλλοντες καλοθελητές»; Μήπως οι εξωγήινοι και η ομάδα Ε; Η μήπως η ίδια, που παρέχει αφειδώς αλλεπάλληλες, πλην όμως ανεκπλήρωτες υποσχέσεις, βαφτίζοντας παράλληλα την συσκότιση ως ενημέρωση; 

Το ζήτημα της αποκατάστασης του κτιριακού συγκροτήματος του Γυμνασίου Ερυθρών, στο οποίο περιλαμβάνεται και το κλειστό γυμναστήριο, αποτελεί κορυφαίο θέμα όχι μόνο για την εκπαιδευτική κοινότητα, αλλά και για την ίδια την τοπική κοινωνία των Ερυθρών. Πρόκειται ουσιαστικά για θέμα αποκατάστασης της λειτουργίας μίας από τις σημαντικότερες κοινωνικές δομές, η κατάρρευση της οποίας θα προκαλούσε δυσμενέστατες κοινωνικο οικονομικές συνέπειες στο Κριεκούκι. Για το λόγο, αυτό και με δεδομένη την ανεπάρκεια της, σε αποδρομή, σημερινής Δημοτικής Αρχής, οφείλουμε εμείς, όχι μόνον ως γονείς, αλλά και ως πολίτες αυτού του τόπου να ενεργήσουμε άμεσα , συλλογικά και οργανωμένα αξιώνοντας την άμεση εκτέλεση του, τόσο κοινωνικά σημαντικού, έργου της αποκατάστασης λειτουργίας του κτιριακού συγκροτήματος του Γυμνασίου Ερυθρών. Αξιώνοντας την εκτέλεση ενός έργου, που θα πραγματώνει το ανθρώπινο δικαίωμα της πρόσβασης στην εκπαίδευση με συνθήκες ασφάλειας και διδακτικής καταλληλότητας.

Κριεκούκι 19 Ιανουαρίου 2019

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας 

Δημοκρατικός Πατριωτισμός και Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η πρόσφατη επίσκεψή της καγκελαρίου της Γερμανίας στην χώρα μας και κυρίως ο σκοπός της εδώ παρουσίας της για μία ακόμη φορά, για πολλοστή θα έλεγα, μας υπενθύμισε ότι η Ελλάδα είναι και παραμένει ένα αποικιακό προτεκτοράτο, του οποίου οι διεθνείς επικυρίαρχοι προσδιορίζουν τους όρους ύπαρξής του. Η επιβολή της «Συμφωνίας των Πρεσπών»,  η εφαρμογή της οποίας θέτει σε πλήρη αμφισβήτηση εθνικά και κυριαρχικά μας δικαιώματα, επιβεβαιώνει πλήρως του λόγου το αληθές. Πρόκειται, αδιαμφισβήτητα για επιλογή διασφάλισης και προώθησης των συμφερόντων των κέντρων παγκόσμιας κυριαρχίας (Η.Π.Α., ΝΑΤΟ και Ε.Ε.), που δημιουργεί πόλους εντάσεων στην ευρύτερη βαλκανική χερσόνησο, ενθαρρύνοντας εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς σε βάρος της ειρήνης και της συμφιλίωσης των λαών. Η συγκεκριμένη μάλιστα διεθνής συμφωνία κατοχυρώνει και προωθεί την ανάπτυξη ενός ανύπαρκτου έθνους, που διεκδικεί την παρουσία του σε βάρος της εθνικής μας συγκρότησης και της εδαφικής μας ακεραιότητας.

Η «Συμφωνία των Πρεσπών», δεν αποτελεί παρά έναν από τους κρίκους της αλυσίδας, με την οποία δένεται για τα καλά η χώρα στο άρμα της εξάρτησης και οδηγείται στην φυλακή της αποικιοκρατίας. Η διευθέτηση του Κυπριακού ζητήματος με την δημιουργία του μορφώματος της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας ή όποιας άλλης μη κυρίαρχης οντότητας, το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου σήμερα και η ενδεχόμενη «ουδετεροποίηση» της Θράκης αύριο, στο πλαίσιο της ικανοποίησης των αξιώσεων του τουρκικού επεκτατισμού, αποτελούν  δυνητικές επιλογές των κέντρων παγκόσμιας κυριαρχίας, που συμπληρώνουν τους κρίκους της αλυσίδας της εξάρτησης.

Πέρα από τα προαναφερόμενα, οι υποτελείς τάξεις και  στρώματα της ελληνικής κοινωνίας εξακολουθούν και βιώνουν με αμείωτη ένταση αλλεπάλληλες επιθέσεις σε βάρος των κοινωνικών τους δικαιωμάτων. Η μείωση του πραγματικού εισοδήματος των εργαζομένων και των αυταπασχολούμενων, ο περιορισμός των ατομικών και συλλογικών εργασιακών δικαιωμάτων, η βίαιη φορομπηχτική πολιτική, η ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, η κατάργηση ή η παράδοση δημόσιων και κοινωνικών υπηρεσιών στο βωμό του ανελαστικού επιχειρηματικού κέρδους και η ασυδοσία του τραπεζικού κεφαλαίου σε βάρος της λαϊκής ιδιοκτησίας, δεν αποτελούν παρά εκδηλώσεις των επιθέσεων αυτών. Πρόκειται ουσιαστικά για έναν αμείλικτο ταξικό πόλεμο, με νικητές την εγχώρια και τη διεθνή κοινωνική ολιγαρχία.

Απέναντι στην προπεριγραφόμενη αυτή κατάσταση της εθνικής εξάρτησης και  της κοινωνικής υποδούλωσης, οφείλουμε να αντιδράσουμε. Να αντιδράσουμε διεκδικώντας μία χώρα ανεξάρτητη και μία κοινωνία δίκαιη. Οφείλουμε να αντιδράσουμε διαμορφώνοντας και συμμετέχοντας σε ένα κίνημα, που θα αγωνίζεται  τόσο για την αποτίναξη του αποικιακού ζυγού, όσο και για την κοινωνική αποκατάσταση των υποτελών τάξεων και στρωμάτων, που ανήκουμε, διεκδικώντας παράλληλα την παραγωγική ανασυγκρότηση της πατρίδας μας και την αποκατάσταση της βαρέως τραυματισμένης λαϊκής κυριαρχίας. Οφείλουμε να αντιδράσουμε διαμορφώνοντας και συμμετέχοντας στο λαϊκό κίνημα, που παλεύοντας ενάντια στην αποικιοκρατία θα δίνει και θα δώσει τον αγώνα του με εθνική μορφή και ταξικό περιεχόμενο. Πρόκειται για το κίνημα του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, που θα εμπνέεται από τις εθνικές και κοινωνικές αγωνιστικές παραδόσεις του έθνους μας, όπως αυτές διαμορφώθηκαν από τον μαρτυρικό, πλην όμως ανυπέρβλητο, Ρήγα έως και το έπος της Εθνικής μας Αντίστασης ενάντια στην βάρβαρη ναζιστική κατοχή.

Καθίσταται προφανές ότι τα  γενικά πολιτικά καθήκοντά του κινήματος του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, πρέπει να εκπληρώνονται σε πρώτο χρόνο στα πεδία των μαχών ενάντια στην «Συμφωνία των Πρεσπών» και ενάντια σε κάθε πολιτική εθνικής και κοινωνικής υποβάθμισης της χώρας.

Ποια όμως είναι τα ειδικότερα καθήκοντά του κινήματος του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ στην παρούσα φάση και ενόψει κρίσιμων πολιτικών γεγονότων, όπως αυτό των επερχόμενων αυτοδιοικητικών εκλογών του Μαΐου του τρέχοντος έτους;

Θεωρώντας ότι η αυτοδιοίκηση, δεν αποτελεί μόνο θεσμό αποκεντρωμένης κρατικής διοίκησης, αλλά και πεδίο, όπου καταγράφονται και σημαντικές κοινωνικές διεκδικήσεις, το κίνημα του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, οφείλει, ενεργώντας στα πλαίσια της αποκατάστασης της λαϊκής κυριαρχίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης, να παρέμβει καθοριστικά και καθ οιονδήποτε τρόπο, αξιώνοντας ενδεικτικά, μεταξύ άλλων:

Την κατοχύρωση της οικονομικής αυτοτέλειας και αυτενέργειας των Ο.Τ.Α., χωρίς δημοσιονομικές και αμιγώς διοικητικές παρεμβάσεις.

Την κατοχύρωση της τοπικής αυτονομίας των συγκροτημένων από το Καλλικρατικό θεσμικό πλαίσιο κοινοτήτων, προκειμένου να  εξαρτώνται, ως προς τις αποφάσεις, που τις αφορούν, λιγότερο από τα κεντρικά δημοτικά όργανα του  και περισσότερο από τις συνελεύσεις των κατοίκων και τα κοινοτικά συμβούλια.

Την κατοχύρωση, προώθηση και ανάδειξη της άμεσης δημοκρατίας, με τη θεσμική αναβάθμιση των συνελεύσεων των  κατοίκων.

Την θεσμική κατοχύρωση μορφών κοινωνικού ελέγχου κάθε είδους δραστηριότητας των αυτοδιοικητικών οργάνων.

Την παραγωγική και διοικητική ανασυγκρότηση στα πλαίσια ενός εθνικά αντίστοιχου σχεδίου, αφενός με την κοινωνικά ωφέλιμη αξιοποίηση των τοπικών  παραγωγικών δυνατοτήτων και αφετέρου με την  διατήρηση,  αναβάθμιση και περαιτέρω ανάπτυξη σημαντικών διοικητικών και κοινωνικών μονάδων.

Την ανάπτυξη δραστηριοτήτων συνυφασμένων με τις τοπικές παραγωγικές παραδόσεις  με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον και στο ιστορικό τοπίο.

Την αποτροπή εφαρμογής ρυθμιστικών σχεδίων αποικιοκρατικής προέλευσης, που προκαλούν περιβαλλοντική ισοπέδωση μετατρέποντας περιοχές σε ζώνες ανεξέλεγκτης επιχειρηματικής δράσης και την χώρα σε πεδίο μεταπρατικού ολιγοπωλιακού ενδιαφέροντος (Ρυθμιστικό Σχέδιο Αττικής).

Την αποτροπή μετατροπής των δήμων σε δοκιμαστικά εργαστήρια εφαρμογής ελαστικών εργασιακών σχέσεων, σε βάρος των δικαιωμάτων του συνόλου των εργαζομένων της χώρας.

Την αποτροπή μετατροπής των δήμων σε ιμάντες ιδιωτικοποίησης και αρπαγής της δημόσιας περιουσίας (λ.χ. χωροταξικά σχέδια για Α.Π.Ε.). 

Το κίνημα του ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, οφείλει να είναι παρόν, όχι μόνον στους εθνικής εμβέλειας αγώνες για ανεξαρτησία, κοινωνική δικαιοσύνη και λαϊκή κυριαρχία, αλλά και στους τοπικούς, διεκδικώντας ένα καλύτερο μέλλον και για εμάς και κυρίως για τα παιδιά μας.

Είναι προφανές ότι το σημερινό μου σημείωμά δεν διεκδικεί δάφνες ανάλυσης και προγραμματικού λόγου. Όμως αξιώνει τον ρόλο του εναύσματος για την έναρξη ενός διαλόγου και κυρίως μίας οργανωμένης πολιτικής παρέμβασης ικανής και αναγκαίας για την ανάσταση της πατρίδας μας.

Κριεκούκι 12η Ιανουαρίου 2019

Παναγιώτης Απ. Κουτσουλέλος

Δημότης Μάνδρας Ειδυλλίας